DECYZJA SKO. 412/16/2013 z dnia 04 czerwca 2013 r.
Łomża, dnia 04 czerwca 2013 r.
SKO. 412/16/2013
D E C Y Z J A
Na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 w związku z art. 127 § 2 i art. 17 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r.- Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży w składzie orzekającym:
Przewodniczący – Anna Sadowska
Członkowie Jadwiga Piaścik (spr.)
Janusz Krajewski
po rozpatrzeniu na posiedzeniu w dniu 04 czerwca 2013 r. odwołania Stowarzyszenia Ekologiczno-Kulturalnego Wysoczyzny Wysokomazowieckiej i Podlaskiego Przełomu Bugu z siedzibą w Krzeczkowie Mianowskim 27 oraz Fundacji Myśli Ekologicznej z siedzibą w Krakowie od decyzji Burmistrza Czyżewa z dnia 10.04.2013 r. nr RG.6220.12-7.12/13 o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie pojedynczej turbiny wiatrowej o mocy do 3,2 MW z pełną infrastrukturą techniczną wraz z podziemnymi urządzeniami do przesyłania energii elektrycznej, przewidzianego do realizacji w miejscowości Dąbrowa Nowa Wieś gmina Czyżew na nieruchomości oznaczonej nr 103, sprostowanej postanowieniem z dnia 24 kwietnia 2013 r. nr RG. 6220.12/6.13
uchyla zaskarżoną decyzję w całości i ustala:
środowiskowe uwarunkowania dla przedsięwzięcia polegającego na „budowie pojedynczej turbiny wiatrowej o mocy do 3,2 MW z pełną infrastrukturą techniczną, wraz z podziemnymi urządzeniami do przesyłania energii elektrycznej przewidzianego do realizacji w miejscowości Dąbrowa Nowa Wieś gmina Czyżew na nieruchomości oznaczonej numerem ewidencyjnym 103”, jednocześnie określa:
I. Rodzaj i miejsce realizacji przedsięwzięcia:
Planowane przedsięwzięcie polegać będzie na budowie pojedynczej elektrowni wiatrowej o mocy wynoszącej do 3,2 MW i zlokalizowane będzie na działce 103 w obrębie miejscowości Dąbrowa Nowa Wieś w gminie Czyżew. Turbina o maksymalnej mocy akustycznej 105 dB(A) w porze nocnej zostanie osadzona na wieży o wysokości do 165 m, a pojedyncza łopata wirnika będzie miała długość do 65 m. W ramach przedsięwzięcia planuje się również budowę abonenckiej stacji elektroenergetycznej (GPZ), drogi dojazdowej, placów manewrowych, zjazdów i przejazdów zlokalizowanych w sąsiedztwie wieży elektrowni, a także przyłączeniowej podziemnej linii energetycznej.
Na terenie przeznaczonym na realizację przedsięwzięcia nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.
II. Warunki wykorzystania terenu w fazie realizacji i eksploatacji, ze szczególnym uwzględnieniem konieczności ochrony cennych wartości przyrodniczych, zasobów naturalnych i zabytków oraz ograniczenia uciążliwości dla terenów sąsiednich:
1. Odległość elektrowni wiatrowej od zabudowy mieszkaniowej lub innej przeznaczonej na stały pobyt ludzi nie może być mniejsza niż 700m ;
2. Podczas realizacji przedsięwzięcia przestrzegać zasad prawidłowej organizacji pracy, stosować sprawny technicznie sprzęt oraz dbać o jego należyte użytkowanie;
3. Ograniczyć do minimum zajęcie terenu i zniszczenie roślinności w czasie prowadzenia prac budowlanych;
4. Na czas prowadzenia prac budowlanych wytyczyć tymczasowy plac montażowo-budowlany. Po zakończeniu budowy zrekultywować teren placu budowy, zaplecza i tymczasowych dróg dojazdowych;
5. W trakcie prac budowlanych należy przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz procedur wynikających z odrębnych przepisów, w tym oznakować teren budowy i zabezpieczyć przed dostępem osób nieupoważnionych;
6. Materiały budowlane i elementy elektrowni składować na działce inwestora;
7. W trakcie realizacji i eksploatacji przedsięwzięcia dotrzymać dopuszczalne poziomy hałasu w stosunku do najbliższych terenów chronionych akustycznie na poziomie 55 dB w porze dnia i 45 dB w porze nocnej;
8. W terminie nie dłuższym niż dwa miesiące od uruchomienia projektowanej elektrowni wiatrowej należy wykonać kontrolne pomiary poziomów hałasu na najbliższych terenach objętych ochrona akustyczną, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku ( Dz. U. z 5 lipca 2007 r.). Pomiary akustyczne należy przeprowadzić przy warunkach wiatrowych, dla których występuje najbardziej niekorzystne oddziaływanie przedsięwzięcia na akustyczna jakość środowiska. Punkty pomiarowe należy zlokalizować w pobliżu skrajnych zabudowań pobliskich miejscowości. W wypadku stwierdzenia przekroczeń dopuszczalnych poziomów emisji hałasu w obrębie terenów zabudowanych, leżących w sąsiedztwie przedmiotowej elektrowni wiatrowej, należy podjąć działania dla ograniczenia emisji hałasu poprzez dokonanie korekty nastawienia turbiny;
9. Pomiary w zakresie emisji hałasu powinny być przeprowadzone przez osoby do tego upoważnione, dysponujące sprzętem technicznym o stosownych parametrach, dopuszczalnym i zalegalizowanym do tego rodzaju pomiarów.
10. Po dokonaniu ostatecznych korekt należy prowadzić okresowe pomiary hałasu w środowisku, z częstotliwością raz na dwa lata, na najbliższych terenach objętych ochroną akustyczną, pomiary akustyczne należy prowadzić przy warunkach wiatrowych, dla których występuje najbardziej niekorzystne oddziaływanie przedsięwzięcia na akustyczną jakość środowiska. Wyniki pomiarów oraz opis dokonanych korekt należy przestawić Regionalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska w Białymstoku oraz Wojewódzkiemu Inspektorowi Ochrony Środowiska w Białymstoku, w terminie nie dłuższym niż dwa tygodnie po wykonaniu pomiarów kontrolnych;
11. Prace przy wykorzystaniu ciężkich maszyn budowlanych prowadzić tylko w porze dziennej tj. w godzinach od 6: do 22:00 ( o ile względy techniczne nie będą wymagały prowadzenia prac ciągłych );
12. Należy stosować sprawny technicznie sprzęt budowlany zgodnie z certyfikatem dopuszczenia do użytkowania, w przypadku ewentualnej awarii należy zabezpieczyć grunt w miejscu wykonywania robót przed zanieczyszczeniami substancjami niebezpiecznymi, pochodzącymi z uszkodzonych maszyn;
13. Unikać pozostawiania maszyn i urządzeń na biegu jałowym;
14. Prowadzić okresową kontrolę stanu technicznego urządzeń w celu wykrycia nieprawidłowości i zapobiegania awariom technicznym;
15. Materiały sypkie transportować wywrotkami wyposażonymi w opończe ograniczające pylenie, a w przypadku transportowania ziemi i gleby stosować zraszanie;
16. Stosować gotowe mieszanki betonu wytwarzane w wytwórniach , aby ograniczyć do minimum operacje mieszania kruszywa ze spoiwem na miejscu budowy;
17. Wyznaczyć miejsce na gromadzenie i segregację odpadów komunalnych i odpadów powstających w czasie wykopów i prac montażowych;
18. Należy zabezpieczyć wykopy przed możliwością przedostania się zanieczyszczeń związanych z pracami budowlanymi, niedopuszczalne jest pozostawienie w wykopach jakichkolwiek odpadów;
19. Odpady powstające w wyniku prac budowlanych przekazywać do odzysku lub unieszkodliwiania uprawnionym podmiotom lub wywieźć na najbliższe składowisko odpadów , a zużyte oleje i smary przekazywać firmom posiadającym zezwolenia na odbiór odpadów niebezpiecznych;
20. Prace ziemne prowadzić w taki sposób, aby warstwa urodzajnej gleby była zdejmowana oddzielnie i odkładana w celu późniejszego jej wykorzystania do rekultywacji terenu w końcowej fazie robót;
21. Na terenie inwestycji, w wypadku odkrycia stanowisk i zabytków archeologicznych w trakcie prowadzenia prac budowlanych, należy wstrzymać prace budowlane i niezwłocznie powiadomić wojewódzkiego konserwatora zabytków jak również przeprowadzić archeologiczne badania ratunkowe w niezbędnym zakresie wskazanym przez ww. organ, na zasadach określonych przepisami odrębnymi dotyczącymi ochrony zabytków;
22. Zaplecze budowlane należy wyposażyć w sanitariaty a ścieki socjalno-bytowe odprowadzić do szczelnych zbiorników bezodpływowych, a następnie zapewniać ich wywożenie przez uprawnione firmy;
23. Podczas prac zapewnić stały nadzór przyrodniczy w postaci specjalisty przyrodnika z doświadczeniem w pracy w terenie, posiadającego wiedzę i umiejętność rozpoznawania gatunków siedlisk w szerokim zakresie, którego zadaniem będzie kontrolowanie inwestycji i zapobieganie ewentualnym stratom gatunkowym, a w przypadku naruszenia zakazów w ustawie o ochronie przyrody, wstrzymanie prac i wystąpienie o stosowne decyzje i zezwolenie np. na niszczenie siedlisk zwierząt lub ich przenoszenie w inne miejsca;
24. Z uwagi na możliwe lęgi ptaków , ewentualną wycinkę drzew i krzewów prowadzić w terminie od 1 sierpnia do 28/29 lutego;
25. Na etapie likwidacji przedsięwzięcia zapewnić wywóz odpadów na składowisko lub do ponownego ich wykorzystania, a teren po fundamentach przywrócić do stanu wyjściowego poprzez wypełnienie substratem glebowym wraz z wprowadzeniem roślinności;
26. Uciążliwość przedsięwzięcia winna zamknąć się w granicach terenu, do którego inwestor posiada tytuł prawny.
III. Wymagania dotyczące ochrony środowiska konieczne do uwzględnienia w dokumentacji wymaganej do wydania decyzji , o której mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko ( Dz. U. Nr 199, poz. 1227 z późn. zm.).
1. Planowane zamierzenie inwestycyjne należy zaprojektować w sposób określony przepisami prawa oraz zgodnie z zasadami wiedzy technicznej, przyjmując technologie i urządzenia przyjazne środowisku oraz zapewniając poszanowanie występujących w zasięgu oddziaływania uzasadnionych interesów osób trzecich;
2. Projekt budowlany winien zakładać rozwiązania techniczne, technologiczne i organizacyjne minimalizujące oddziaływanie na środowisko w szczególności w fazie eksploatacji;
3. W projekcie budowlanym należy sporządzić bilans mas ziemnych usuwanych lub przemieszczanych w związku z realizacją inwestycji oraz określić warunki i sposób ich zagospodarowania oraz rodzaje i ilości odpadów wytwarzanych w związku z realizacją przedsięwzięcia;
4. Urządzenia mechaniczne elektrowni wiatrowej, które podczas eksploatacji będą źródłem hałasu ( m.in. wirnik, przekładnia ) winny być izolowane akustycznie przy użyciu materiałów dźwiękochłonnych;
5. Elementy elektrowni pomalować w kolorystyce niwelującej wyróżnianie się konstrukcji z otoczenia oraz zastosować matowa farbę w celu likwidacji refleksów świetlnych;
6. Zaprojektować oznakowanie przeszkodowe turbiny wiatrowej;
- oznakowanie dzienne w postaci zewnętrznych końcówek śmigieł pomalowanych w 5 pasów jednakowej szerokości, prostopadłych do dłuższego wymiaru łopaty (naprzemiennie : 3 kolory czerwonego i 2 białego),
- oznakowanie nocne w postaci lamp emitujących światło o średniej intensywności, umieszczonych na najwyższym poziomie gondoli.
7. Zaprojektować separator sedymentacyjno-flotacyjny na odpływie wód deszczowych z poletka transformatorowego;
8. Zaprojektować zabezpieczenia środowiska gruntowo wodnego , które w przypadku awarii umożliwią przejęcie całej pojemności zastosowanego e elektrowni wiatrowej oleju transformatorowego;
9. nie lokalizować turbiny w odległości mniejszej niż 200 m od przydrożnych szpalerów drzew oraz zadrzewień o powierzchni większej niż 0,1 ha.
10. Nie wprowadzać zadrzewień i ciągów zieleni w pobliżu turbiny i dróg dojazdowych.
IV. Nie ustala się wymogów w zakresie przeciwdziałania skutkom awarii przemysłowych w odniesieniu do przedsięwzięć zaliczonych do zakładów stwarzających zagrożenie wystąpienia poważnych awarii.
Przedsięwzięcie nie należy do kategorii zakładów o zwiększonym ryzyku albo zakładów o dużym ryzyku wystąpienia awarii przemysłowej.
V. Nie ustala się wymogów przeprowadzenia postępowania w sprawie transgranicznego oddziaływania na środowisko w ramach prowadzonego postępowania w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.
Nie przeprowadzono postępowania w sprawie transgranicznego oddziaływania na środowisko, ponieważ z uwagi na charakter i skalę przedsięwzięcia, a przede wszystkim jego odległość od granic państwa, nie będzie ono generować oddziaływań o charakterze transgranicznym.
VI. Stwierdza się konieczność:
1. Zapobiegania, ograniczania oraz monitorowania oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, w tym:
- prowadzić monitoring instalacji w trakcie eksploatacji polegający na okresowych kontrolnych pomiarach emisji hałasu generowanego przez elektrownię wiatrową w stosunku do najbliższej zabudowy. W przypadku uzyskania ponadnormatywnych wyników pomiarów, należy podjąć działania zmierzające do uzyskania właściwych parametrów środowiska np. remont lub wymiana elementów generujących nadmierny hałas. Pierwsze pomiary należy wykonać w okresie miesiąca od uruchomienia turbiny wiatrowej, a wyniki badań wraz z ich analizą przekazać do RDOŚ w Białymstoku, PPIS w Wysokiem Mazowieckiem oraz do Urzędu Miejskiego w Czyżewie.
VII. Nie stwierdza się konieczności utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania.
Przedsięwzięcie nie należy do kategorii inwestycji, o których mowa w ustawie Prawo ochrony środowiska, dla których istnieje możliwość utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania.
VIII. Stwierdza się konieczność przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko w ramach postępowania w sprawie wydania decyzji o pozwoleniu na budowę.
IX. Nakłada się obowiązek przeprowadzenia analizy porealizacyjnej :
1. Po zrealizowaniu przedsięwzięcia prowadzić monitoring porealizacyjny awifauny, przez co najmniej 3 lata, w trakcie pierwszych 5 lat jej funkcjonowania, przy czym obowiązkowo należy objąć monitoringiem pierwsze dwa lata. Monitoring powinien uwzględniać wszystkie okresy fenologiczne;
2. Monitoring awifauny prowadzić poprzez badania śmiertelności ptaków - określenie gatunku, liczenie zabitych ptaków, stwierdzenie czy jest to wynikiem kolizji z elektrownią wiatrową, wraz z zanotowaniem daty stwierdzenia w oparciu o kontrolę, co 10-18 dni.
3. Monitoring porealizacyjny prowadzić w oparciu o metodykę zawartą w opracowaniach:
- Polskiego Stowarzyszenia Energetyki Wiatrowej 2008 "Wytyczne w zakresie oceny oddziaływania elektrowni wiatrowych na ptaki" oraz
- Porozumienia dla Ochrony Nietoperzy 2009 ,,Tymczasowe wytyczne dotyczące oceny oddziaływania elektrowni wiatrowych na nietoperze" (wersja II grudzień 2009, www.nietoperze.pl/wiatraki- wytyczne-2009-II.pdf). Jeśli do momentu ukończenia budowy i rozpoczęcia eksploatacji wydane zostaną nowe wytyczne w tym zakresie, zaleca się dostosowanie metodyki badań poprzez uwzględnienie nowych wytycznych;
4. Zakres ornitologicznego monitoringu porealizacyjnego powinien objąć :
a) badania transektowe liczebności i składu gatunkowego ptaków,
b) badania w protokole Monitoringu Pospolitych Ptaków Lęgowych,
c) badania natężenia wykorzystywania przestrzeni powietrznej przez ptaki,
d) cenzus lęgowych gatunków rzadkich i średniolicznych,
e) liczenia nocne gatunków o aktywności nocnej,
f) badanie sukcesu lęgowego ptaków szponiastych w strefie 3 km wokół granic terenu inwestycji,
5. Chiropterologiczny monitoring porealizacyjny powinien objąć :
a) automatyczną rejestrację aktywności nietoperzy w pobliżu elektrowni wiatrowej, przeprowadzoną na wysokości osi rotora, a jeśli jest to niewskazane ze względów technicznych (np. wpływ hałasu powodowanego przez urządzenie, na jakość nagrań) - na wieży poniżej rotora w odpowiednim od niego oddaleniu, lecz wciąż na wysokości pracy łopat, przez wszystkie sezony aktywności nietoperzy;
b) badanie śmiertelności nietoperzy.
6. Ostateczny zakres monitoringu porealizacyjnego, częstotliwość i sposób prowadzenia winien być opracowany i prowadzony przez eksperta ornitologa i chiropterologa, dostosowany do ekofizjografii terenu i przedłożony do uzgodnienia Regionalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska w Białymstoku;
7. W przypadku wykazania przez monitoring chiropterologiczny znaczącego negatywnego oddziaływania przedsięwzięcia na nietoperze, należy ustalić i zastosować odpowiednie działania zapobiegawcze lub łagodzące i rozpocząć ponowny 3-1etni monitoring porealizacyjny nietoperzy;
8. Wyniki monitoringu ornitologicznego i chiropterologicznego wraz z ich interpretacją i oceną wpływu, a także propozycją działań minimalizujących, ratunkowych lub kompensacyjnych należy przedstawić w formie pisemnej wraz z kopią na nośniku elektronicznym, Regionalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska w Białymstoku. Raporty cząstkowe z zakończenia rocznych etapów prowadzonego monitoringu porealizacyjnego należy przedłożyć ww. organowi nie później niż w terminie dwóch miesięcy po zakończeniu każdego z rocznych cykli monitoringowych.
9. Monitoring hałasu akustycznego -pomiary prowadzić na obszarach zabudowanych.
10. Sprawozdania z monitoringu należy każdorazowo przedłożyć Regionalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska w Białymstoku w terminie 30 dni od zakończenia każdorazowego rocznego okresu monitoringu.
U z a s a d n i e n i e
Wnioskiem z dnia 30 kwietnia 2012 r. Wikar Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie wystąpiła do Burmistrza Czyżewa o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie elektrowni wiatrowej o mocy do 3,2 MW z pełną infrastrukturą techniczną wraz z podziemnymi urządzeniami do przesyłania energii elektrycznej, przewidzianego do realizacji w miejscowości Dąbrowa Nowa Wieś gmina Czyżew na nieruchomości oznaczonej nr 103.
Burmistrz Czyżewa pismami nr RG 6220.EW.12-3.2012 z dnia 12 czerwca 2012 r. wystąpił do Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Wysokiem Mazowieckiem i Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Białymstoku o wyrażenie opinii, co do potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko i ewentualnego zakresu raportu dla ww. przedsięwzięcia. Postanowieniem nr WOOŚ-II-4240.254.2012.MR z dnia 28 czerwca 2012 r. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Białymstoku wyraził opinię, że dla opisanego przedsięwzięcia nie istnieje konieczność przeprowadzania oceny oddziaływania na środowisko. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Wysokim Mazowieckiem postanowieniem z dnia 02.07.2012 r. nr NZ 4900.I.44.2012 także nie stwierdził obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko ww. przedsięwzięcia.
Burmistrz Czyżewa postanowieniem z dnia 13.09.2012 r. nr RG. 6220.12-7.2012 nałożył jednak na inwestora obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko i ustalił zakres raportu dla planowanego przedsięwzięcia.
Na wniosek Burmistrza Czyżewa z dnia 26.08.2012 r. i na podstawie przedłożonego raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko:
- Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Wysokiem Mazowieckiem w opinii nr 78/NZ/2012 z dnia 7.11.2012 r. zaopiniował pozytywnie ww. przedsięwzięcie i określił warunki jego realizacji.
- Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Białymstoku dokonał analizy przedłożonego raportu i postanowieniem z dnia 10.01.2013 r. nr WOOŚ-II.4242.62.2012.RD uzgodnił realizację przedsięwzięcia i określił jego warunki, o czym zawiadomił strony obwieszczeniem (art. 49 K.p.a.) z dnia 10.01.2013 roku.
Burmistrz Czyżewa obwieszczeniem z dnia 21.01.2013 r. zawiadomił strony o wyłożeniu Raportu do publicznej wiadomości ( art. 33 ust. 1 ustawy), po dokonaniu uzgodnień z Regionalnym Dyrektorem Ochrony Środowiska w Białymstoku i Państwowym Powiatowym Inspektorem Sanitarnym w Wysokiem Mazowieckiem. Po analizie wniosków złożonych w trakcie trwania wyłożenia Raportu do publicznego wglądu, po konsultacji z ekspertem ds. ochrony środowiska , Burmistrz wystosował wezwanie dnia 26.02.2013 r. do Wikar Sp. z o.o. do przedłożenia wyszczególnionych w nim uzupełnień ( w terminie do 30.09.2013 r.).
Obwieszczeniem z dnia 15.03.2013 r. nr RG 6220.12.2012/4.2013 organ zawiadomił strony o zebraniu materiałów i dowodów w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedmiotowego przedsięwzięcia.
Decyzją z dnia 10.04.2013 r. nr RG 6220.12-7.12/13 Burmistrz Czyżewa ustalił Wikar Sp. z o.o z siedzibą w Warszawie środowiskowe uwarunkowania dla planowanego przedsięwzięcia.
Z decyzją Burmistrza Czyżewa nie zgodziło się Stowarzyszenie Ekologiczno-Kulturalne Wysoczyzny Wysokomazowieckiej i Podlaskiego Przełomu Bugu z siedzibą w Krzeczkowie Mianowskim i złożyło odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łomży, wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez organ I instancji. Wskazano w odwołaniu, że
w trakcie postępowania Burmistrz Czyżewa dopuścił się uchybień w procesie administracyjnym i nie zastosował art. 7 kpa. Wydana decyzja została oparta na opinii Powiatowego Inspektora Sanitarnego i Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska oraz Raporcie oddziaływania na środowisko złożonym przez firmę Wikar. Raport wraz z uzupełnieniem w zakresie ochrony przyrody przedstawia opinii publicznej korzyści związane z wykorzystaniem energii wiatrowej w sposób skrajnie jednostronny i tendencyjny. Kreowany przez firmę obraz wpływu turbin wiatrowych na środowisko i zdrowie człowieka jest niepełny i kłamliwy. Brakuje w nim odniesienia do poważnych zagrożeń dla krajobrazu środowiska naturalnego i ludzkiego zdrowia, wynikających z niewłaściwie zlokalizowanej tj. zbyt bliskiej odległości turbiny wiatrowej od zabudowań mieszkalnych. Turbiny są źródłami dużej mocy dźwięku słyszalnego oraz infradźwięków - dźwięków niesłyszalnych powodujących zmiany klimatu akustycznego w rozległym otoczeniu. Skarżący kwestionuje metodykę badań (raport ) i moduł obliczeniowy ( uzupełnienie raportu). Uważa, że w związku z usytuowaniem turbiny od najbliższych zabudowań zachodzi możliwość bardzo dużego negatywnego oddziaływania hałasu słyszalnego na okolicznych mieszkańców. Hałasy niesłyszalne zostały w ogóle pominięte i zignorowane w Raporcie i uzupełnieniu. Wniosek, że można je uznać za nieistotne z punktu jakiejkolwiek szkodliwości jest niezgodny z polskimi badaniami , opracowaniami i zaleceniami. Następnie zostały podane w odwołaniu wyniki różnych opracowań nt. szkodliwości energii odnawialnej dla zdrowia ludzkiego.
Wskazano dalej , że nie była wykonana żadna inwentaryzacja przyrodnicza. Elektrownie wiatrowe muszą być lokalizowane poza trasami przelotów, miejscami bytowania, gniazdowania i żerowania ptaków i nietoperzy.
Wyszczególniono braki stwierdzone w Raporcie firmy Wikar. Końcowo wskazano, że planowanie inwestycji w oparciu o brak rzetelnych badań i analiz lokalnych jest wysoce nieetyczne i niezgodne z prawem. Budowa i uruchomienie inwestycji na podstawie błędnych ocen i nierzetelnego raportu oddziaływania na środowisko będzie skutkować w negatywny sposób na zdrowie miejscowej ludności i środowisko naturalne przez okres 30 lat. Dlatego decyzja nie powinna zostać utrzymana.
Fundacja Myśli Ekologicznej z siedzibą w Krakowie zarzuciła decyzji:
1. naruszenie przepisu art. 66 ust. 1 pkt 2 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, poprzez wydanie decyzji na podstawie niekompletnego w zakresie inwentaryzacji przyrodniczych raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko;
2. naruszenie przepisu art. 66 ust. 6 ustawy, poprzez wydanie decyzji na podstawie niekompletnego w zakresie uwzględnienia oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko;
3. naruszenie przepisu art. 37 ust. 1 i 2 ustawy, poprzez nierozpatrzenie wniosków wniesionych przez społeczeństwo i niewyjaśnienie w uzasadnieniu decyzji motywów, dla których nie zostały one wzięte pod uwagę;
4. naruszenie przepisu art. 8 Kpa, poprzez wydanie decyzji na podstawie nierzetelnej i niekompletnej dokumentacji, nieuzupełnionej przez inwestora pomimo wezwania, w sposób podważający zaufanie pozostałych stron postępowania do organów władzy publicznej;
5. naruszenie przepisów art. 7, art. 77 i art. 107 § 3 Kpa poprzez brak wnikliwego zbadania stanu faktycznego i brak podjęcia czynności niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, skutkujące oparciem się na niekompletnej i nierzetelnej dokumentacji, oraz poprzez niewyjaśnienie w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji motywów uznania, że planowana inwestycja nie będzie negatywnie wpływać na środowisko oraz motywów wydania decyzji na podstawie niekompletnej i nierzetelnej dokumentacji.
6. Naruszenie przepisu art. 11 Kpa, poprzez brak dążenia do przekonania stron postępowania o zasadności wydania decyzji pomimo niekompletnej i nierzetelnej dokumentacji.
Wobec powyższego Fundacja wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i o przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez organ I instancji. Zarzuty zostały rozwinięte w obszernym uzasadnieniu faktycznym i prawnym odwołania. Generalnie, jak stwierdziła Fundacja, organ sam wskazał w uzasadnieniu decyzji, że nie było możliwe całościowe zbadanie sprawy ani rozstrzygniecie kwestii podniesionych przez społeczeństwo wskutek wyłożenia raportu. Wykazano, że raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, na którym oparto decyzje, nie spełniał wymogów określonych w art. 66 ustawy, i nie powinien być uznany za środek dowodowy. Organ nie doprowadził do rozwiania wątpliwości strony, bo inwestor mimo wezwania nie uzupełnił raportu.
Fundacja wskazała , że z samej treści art. 44 ust. 2 ustawy wynika, że wniesienie przez organizację odwołania jest równoznaczne ze zgłoszeniem przez nią chęci uczestniczenia w postępowaniu, w którym wcześniej nie brała udziału, a dopuszczenie organizacji ekologicznej do udziału w postępowaniu nie wymaga wydania przez organ postanowienia. Dalej udowodniono, że odwołanie zostało wniesione z zachowaniem terminu.
Podsumowując stwierdzono, ze organ dokonał błędnej analizy okoliczności faktycznych i prawnych występujących w sprawie, opierając się na niekompletnej i nierzetelnej dokumentacji, nieuzupełnionej przez inwestora pomimo wezwania. W konsekwencji organ nie dysponując kompletnymi danymi wydał decyzję, w rażący sposób naruszającą zarówno przepisy prawa materialnego i przepisy postępowania.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze zważyło, co następuje:
Stosownie do przepisu art. 73 ust. 1, art. 77 ust. 1 i art. 85 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2008 r., nr 199, poz. 1227 z póź. zm.) postępowanie w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wszczyna się na wniosek podmiotu planującego podjęcie realizacji przedsięwzięcia.
Jeżeli jest przeprowadzana ocena oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, przed wydaniem decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach organ właściwy do wydania tej decyzji:
1) uzgadnia warunki realizacji przedsięwzięcia z regionalnym dyrektorem ochrony środowiska;
2) zasięga opinii organu, o którym mowa w art. 78, w przypadku przedsięwzięć wymagających decyzji, o których mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1-3 i pkt 10-15.
Organ właściwy do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach podaje do publicznej wiadomości informacje o wydanej decyzji i o możliwościach zapoznania się z jej treścią oraz z dokumentacją sprawy, w tym z uzgodnieniem dokonanym z regionalnym dyrektorem ochrony środowiska oraz opinią organu, o którym mowa w art. 78.
W ocenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego postępowanie w przedmiotowej sprawie wszczęte wnioskiem Wikar Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie zostało przeprowadzone zgodnie z procedurą administracyjną i przepisami ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2008 r., nr 199, poz. 1227 z póź. zm.). Organ wydając decyzję uwzględnił wymogi art. 80 ust. 1 ustawy. Zaskarżona decyzja zawiera wszystkie elementy określone w art. 82 i art. 85 ww. ustawy.
Zgodnie z delegacją art. 82 ust.1 pkt 4 ww. ustawy organ stwierdził konieczność przeprowadzenia powtórnej oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, w tym na zdrowie ludzi , w ramach postępowania w sprawie wydania decyzji o pozwoleniu na budowę. Zakres tej oceny wskazał w przedmiotowej decyzji, biorąc pod uwagę w głównej mierze wymienione w niej okoliczności (tj. posiadane na etapie wydawania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dane na temat przedsięwzięcia nie pozwalają wystarczająco ocenić jego oddziaływania na środowisko, istnieje możliwość kumulowania się oddziaływań przedsięwzięć znajdujących się na obszarze , na który będzie oddziaływać przedsięwzięcie, bądź też istnieje możliwość oddziaływania przedsięwzięcia na obszary wymagające specjalnej ochrony). Obowiązek przeprowadzenia powtórnej oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko w ramach postępowania w sprawie wydania decyzji o pozwoleniu na budowę nałożono biorąc także pod uwagę uzgodnienia PPIS i RDOŚ. Taki warunek ustalono z powodu braków w przedłożonej dokumentacji. Planowane przedsięwzięcie nie określa bowiem precyzyjnie lokalizacji elementów infrastruktury technicznej elektrowni wiatrowej ( podziemne kable elektroenergetyczne łączące elektrownię wiatrową z GPZ, oraz lokalizacji GPZ), co nie daje możliwości przeanalizowania i określenia środowiskowych uwarunkowań dla całego przedsięwzięcia. Ten obowiązek - przeprowadzenia powtórnej oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, w tym na zdrowie ludzi , przed rozpoczęciem jego realizacji, w ramach postępowania w sprawie wydania decyzji o pozwoleniu na budowę , oraz obowiązek wykonania analizy porealizacyjnej, zostały nałożone na inwestora także z uwagi na wątpliwości i obawy ludności. Dlatego pomimo że inwestor nie uzupełnił ponownie Raportu na wezwanie organu z dnia 27.02.2013 r. z terminem realizacji do 30 września 2013 r. , w zakresie wyszczególnionych braków Raportu ( braków w opisach planowanych do zastosowania urządzeń, w metodach oceny oddziaływań w tym oddziaływań skumulowanych , oraz w zakresie rozpoznania lokalnej ornitofauny i innych wrażliwych składników świata roślinnego i zwierzęcego) w ocenie Kolegium decyzja mogła zostać wydana.
W decyzji zostały uwzględnione warunki realizacji inwestycji określone w postanowieniu RDOŚ w Białymstoku. Według Kolegium RDOŚ (po doprowadzeniu do uzupełnienia Raportu) szczegółowo określił oraz uzasadnił, jakie działania winny być podjęte przed rozpoczęciem przedsięwzięcia, na etapie realizacji i eksploatacji, sporządzania dokumentacji wymaganej do wydania decyzji budowlanej oraz dotyczące zapobiegania, ograniczania i monitorowania oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. Natomiast Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Wysokiem Mazowieckiem zaopiniował pozytywnie, bez zastrzeżeń, warunki realizacji dla przedmiotowego zamierzenia inwestycyjnego i określił środowiskowe uwarunkowania dla jego realizacji, które to uwarunkowania zostały uwzględnione w zaskarżonej decyzji. Wyspecjalizowany organ - PPIS nie stwierdził zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi w związku z realizacją planowanego przedsięwzięcia. Ustaleń tych dokonał na podstawie aktualnego materiału dowodowego będącego podstawą wydania zaskarżonej decyzji.
W ocenie Kolegium raport przedłożony przez inwestora, dwukrotnie uzupełniany m.in. o szczegółowe i obszerne odpowiedzi na konkretne pytania Burmistrza i RDOŚ, jest wyczerpujący i spójny, spełnia ustawowe wymagania co do jego zawartości o których stanowi art. 66 ww. ustawy. Niezasadnym jest dopatrywanie się przez skarżących, zważywszy na zakres raportu określony w postanowieniu Burmistrza, jego niekompletności i nierzetelności. Skarżący kwestionując rzetelność i kompletność raportu, poza sformułowaniem określonych zarzutów, nie przedstawili jakichkolwiek innych dowodów przemawiających za nieprawidłowościami w przygotowaniu raportu, za niezasadnością sformułowanych w nim tez. Zastrzeżenia do raportu nie mogą być gołosłowne, lecz powinny być poparte np. ekspertyzą, która w sposób udokumentowany wskazuje na wady raportu.
Podkreślić należy , że najbliższy budynek mieszkalny znajduje się w odległości około 700 m (na zachód) od lokalizacji elektrowni wiatrowej. Z tego względu nałożono na inwestora obowiązek zachowania dopuszczalnego poziomu hałasu -55 dB w porze dziennej i 45 dB w porze nocnej, w stosunku do tej zabudowy. Teren planowanej inwestycji leży poza obszarem chronionym przyrodniczo na podstawie ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody. Najbliższe obszary Natura 2000 tj. Obszar Specjalnej Ochrony Ptaków ,,Dolina Dolnego Bugu" oraz projektowany Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk „Ostoja Nadbużańska” oddalone są o około 13 km od przedmiotowej inwestycji, zaś Przełomowa Dolina Narwi w odległości 33 km. Przedsięwzięcie nie jest zlokalizowane na obszarze chronionym, obszarach wodno-błotnych czy innych obszarach o płytkim zaleganiu wód podziemnych, obszarach wybrzeży, obszarach górskich lub leśnych, obszarach objętych ochroną w tym w strefie ochronnej ujęć wód i obszarach ochronnych zbiorników wód śródlądowych. Nie leży również na obszarach wymagających specjalnej ochrony ze względu na występowanie gatunków roślin i zwierząt oraz ich siedlisk oraz siedlisk przyrodniczych objętych ochroną.
Zgodnie z art. 144 ust. l pkt. 4 Prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r. (j.t. Dz. U z 2008 r. Nr 25 poz.150) eksploatacja instalacji nie powinna powodować przekroczenia standardów jakości środowiska, a zastosowanie technologii spełniającej wymagania, o których mowa w art. 143, także dotrzymanie standardów emisyjnych, o których mowa w art. 145 oraz w przepisach odrębnych, nie zwalnia z obowiązku zachowania standardów jakości środowiska.
Jest bezsporne, że w fazie początkowej realizacji przedsięwzięcia nie można przewidzieć wszystkich skutków oddziaływania na środowisko. W przedłożonej dokumentacji nie określono precyzyjnie miejsca lokalizacji elektrowni wiatrowej i jej elementów infrastruktury technicznej (podziemne kable elektroenergetyczne łączące elektrownie wiatrową z GZP, oraz lokalizacji GPZ), co nie daje możliwości przeanalizowania i określenia środowiskowych uwarunkowań dla całego przedsięwzięcia. Nadto nie przeprowadzono kontrolnych pomiarów poziomów hałasu na najbliższych terenach objętych ochroną akustyczną, jak i poza nimi. Przedłożony raport nie zawiera inwentaryzacji przyrodniczych - przede wszystkim lokalnej ornitofauny a także szaty roślinnej, która ulegnie zniszczeniu i przekształceniu w związku z budową/przebudową lokalnych dróg dojazdowych czy tras kablowych, dlatego nie można w pełni ocenić wpływu przedmiotowej elektrowni wiatrowej na środowisko przyrodnicze. Oddziaływanie oceniono jedynie na podstawie danych obecnie zawartych w raporcie, a to oznacza, że w początkowym stadium realizacji inwestycji wszystkie skutki środowiskowe nie są znane i nie są przewidywalne. Zatem istnieje racjonalna podstawa, aby na etapie uzyskiwania pozwolenia na budowę prowadzić ponowną ocenę wówczas, gdy znane będą szczegółowe parametry techniczne inwestycji i możliwe będzie jeszcze zastosowanie dodatkowych rozwiązań proekologicznych, jeśli wyniki oddziaływania okażą się bardziej niekorzystne niż ustalone obecnie.
W ocenie Kolegium bezspornym jest również to, że zaskarżona decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację wnioskowanego przedsięwzięcia związana jest z realizacją konkretnego przedsięwzięcia (pojedynczej turbiny wiatrowej), o jakim mowa w art. 59 ustawy, ale zważywszy na fakt, że od końca 2011r. trwa budowlany proces inwestycyjny związany docelowo z realizacją 18 elektrowni wiatrowych na terenie gminy Czyżew, oddalonych wg inwestora o 1,5 km do 5 km od siebie, wydaje się zasadne wykonanie analizy skumulowanych oddziaływań akustycznych (i przyrodniczych) mogących powstać podczas jednoczesnego funkcjonowania planowanej farmy wiatrowej, uwzględniającej działania zapobiegawcze, zawierające propozycje ograniczeń w przypadku przekroczeń dopuszczalnych poziomów hałasu lub wystąpienia negatywnego wpływu na ornitofaunę i chiropterofaunę.
Zgodnie z art. 82 ust. 1 pkt 5 ustawy nałożono na wnioskodawcę obowiązek przedstawienia analizy porealizacyjnej, mającej na celu ograniczenie rzeczywistych uciążliwości dla nieruchomości sąsiednich, określając jej zakres i termin przedstawienia.
W niniejszej sprawie zachowana została także procedura udziału społeczeństwa w toku postępowania, w ramach którego sporządzany był raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko.
Z akt tej sprawy wynika, że poprawnie ustalona liczba stron przekracza 20, w związku z czym organ I instancji miał prawo zastosować art. 49 kpa w zw. z art. 74 ust. 3 ustawy, tj. ogłoszenia publiczne o podejmowanych czynnościach i decyzjach.
We wskazanym terminie wpłynął wniosek ( sprzeciw) większości mieszkańców wsi Dąbrowa Nowa Wieś przeciwko planowanej inwestycji. Zakwestionowano w nim zwłaszcza zbyt bliską odległość wiatraków od zabudowy i związane z tym zagrożenia dla środowiska przyrodniczego oraz dla zdrowia i życia ludzi. Organ wyjaśnił, iż chcąc uwzględnić uwagi/postulaty mieszkańców wezwał inwestora do kolejnego uzupełnienia raportu, wyznaczając termin dokonania uzupełnienia na 30 września 2013 r.
Niemniej w ocenie Kolegium, a wbrew twierdzeniom Stowarzyszenia, Raport zawiera informację o oddziaływaniach przedsięwzięcia na ludzi (str.58-61), oddziaływanie na zwierzęta i ludzi ( str. 62), także krajobraz (str. 78). W kwestii dźwięków emitowanych przez turbiny wiatrowe, większość naukowców jest zgodnych – nie ma przekonywujących dowodów na to, by hałas czy infradźwięki, których źródłem są elektrownie wiatrowe, wywierały negatywny wpływ na zdrowie lub samopoczucie człowieka, o ile turbiny nie są zlokalizowane zbyt blisko miejsc stałego przebywania ludzi (250–400 m). Zatem zawarte na str. 45 raportu stwierdzenie, iż ze względu na lokalizację elektrowni wiatrowej względem najbliższej zabudowy (tutaj ok.700 m ) emisję dźwięków jak i infradźwięków elektrowni wiatrowej na najbliższe siedlisko można uznać za nieistotne z punktu jakiejkolwiek szkodliwości, jest zaprzeczeniem twierdzenia stowarzyszenia, iż hałas niesłyszalny tzw. infradźwięki zostały w ogóle pominięte i zignorowanie w raporcie i uzupełnieniu.
Inwestor w pkt 4 uzupełnienia do raportu wskazał m.in., że wg RDOŚ planowana inwestycja zgodnie z posiadanymi rejestrami form ochrony przyrody, zlokalizowana jest poza formami ochrony przyrody w rozumieniu ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r. o ochronie przyrody. Ponadto analizowany obszar położony jest z dala od korytarzy ekologicznych będących szlakami imigracji zwierząt, a zgodnie z danymi, jakimi dysponuje organ, na przedmiotowej działce nie występują gatunki roślin i zwierząt i ich siedliska przyrodnicze, będące przedmiotem zainteresowania wspólnoty. W związku z powyższym planowane przedsięwzięcie nie będzie w znaczący sposób pogarszać stanu siedlisk przyrodniczych oraz siedlisk roślin i zwierząt, a także w sposób znaczący wpływać negatywnie na gatunki, dla których ochrony zostały one wyznaczone. Natomiast w prognozie opracowanej na potrzeby Gminy Czyżew i przez nią akceptowanej widnieje zapis ,,Na terenie Gminy nie stwierdzono również cennych siedlisk ptasich lub też populacji nietoperzy, które mogły by ucierpieć w wyniku realizacji siłowni wiatrowych”.
W zakresie zarzutów skarżących dotyczących czynnika hałasu Kolegium wskazuje, że nałożony na wnioskodawcę obowiązek pomiaru hałasu zabezpiecza przed zagrożeniem dla zdrowia i życia ludzkiego przez hałas wywołany w trakcie pracy elektrowni wiatrowej. Zasady pomiaru hałasu w środowisku, wskazane w decyzji, określone są obowiązującym powszechnie prawem a odwołujący nie wskazali przepisu ustawy, który został naruszony w wyniku tak nałożonego obowiązku monitoringu hałasu.
Reasumując można stwierdzić, iż sporządzenie raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko świadczyć może jedynie o zachowaniu maksymalnej troski o ochronę środowiska przy realizacji inwestycji.
W świetle powyższych ustaleń należy uznać za nietrafny zarzut fundacji naruszenia przepisów art. 7, art. 11, art. 77 i art. 107 § 3 k.p.a. w zakresie wskazanym przez fundację. Kolegium uznało za chybiony zarzut fundacji naruszenia art. 37 ust l i ust. 2 ustawy, ponieważ organ nie zignorował wniosku mieszkańców.
Należy wyjaśnić , że w zaskarżonej decyzji błędnie określono rodzaj i miejsce realizacji przedsięwzięcia (część I decyzji). Podano, że turbina o maksymalnej mocy akustycznej 45 dB (A) w porze nocnej zostanie osadzona na wieży o wysokości do 165 m, a pojedyncza łopata wirnika będzie miała długość do 65 m. Ze stwierdzeniem tym nie można się zgodzić, gdyż :
· Spółka w karcie informacyjnej dołączonej do wniosku o wydanie decyzji środowiskowej wskazała, że zastosuje turbiny wiatrowe firmy Nordex typ N 117, której maksymalna moc akustyczna wynosi l05dB lub REpower 3.2 M114 o mocy akustycznej 107dB lub innego producenta o porównywalnych parametrach produkcyjnych i ekologicznych,
· w uzupełnieniu raportu w zakresie klimatu akustycznego wskazano (str. 10), że źródło hałasu w modelu obliczeniowym znajduje się w miejscu lokalizacji gondoli na wysokości 120 metrów, zaś maksymalna moc akustyczna pojedynczej turbiny wynosi 105,0 dB(A),
· z obliczeń wynika, iż w sytuacji kiedy omawiana turbina pracować będzie z pełną mocą akustyczną równą LWA=105,0 dB(A) oraz uwzględnione zostaną pozostałe turbiny w obliczeniach efektu skumulowanego, na granicy terenów zabudowy zagrodowej, zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i zabudowy letniskowej (dla której przyjęto standard jak dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, czyli 40 dB(A) w porze nocnej) nie będą występować przekroczenia dopuszczalnego poziomu hałasu.
Zatem należało określić maksymalną moc akustyczną pojedynczej turbiny(przyjętej do obliczeń) =105,0 dB(A), a nie jak to uczynił organ I instancji - 45 dB (A) – rozdział I decyzji wiersz 3-5 „Rodzaj i miejsce realizacji przedsięwzięcia”, co uzasadnia wprowadzenie zmiany w tym zakresie. Ponadto stosownie do wymagań ustawowych zmieniono treść sentencji zaskarżonej decyzji w pkt VIII i pkt IX.
Należy podkreślić, że decyzja środowiskowa jest etapem wstępnym i poprzedza uzyskanie kolejnych stosownych decyzji zmierzających do realizacji i finalizacji planowanego przedsięwzięcia. Realizacja warunków określonych w kolejnych decyzjach będzie kontrolowana przez organy właściwe np. organy budowlane i nadzoru budowlanego oraz inne organy powołane na podstawie obowiązujących przepisów np. do kontroli korzystania ze środowiska. Zatem decyzja ta nie przesądza jeszcze o realizacji przedmiotowej inwestycji, ma ona bowiem charakter przygotowawczy dla postępowania w sprawie wydania decyzji ustalającej warunki zabudowy czy udzielającej pozwolenia na budowę.
Argumenty skarżących podniesione w odwołaniach w ocenie Kolegium nie zostały zignorowane przez Burmistrza Czyżewa; zgodnie z prawem będą mogły być przedmiotem oceny w dalszym postępowaniu dotyczącym procesu inwestycyjnego. Trzeba zauważyć, że przedmiotem tego postępowania nie jest jego przewlekłość czy bezczynność organu I instancji, dlatego nie mogą być przedmiotem oceny w postępowaniu odwoławczym okoliczności przywoływane w tej kwestii przez uczestników postępowania czy też sam organ, w treści uzasadnienia zaskarżonej decyzji. Były już przedmiotem oceny przed Samorządowym Kolegium Odwoławczym w odrębnym postępowaniu i mogą być oceniane przez sąd administracyjny.
Biorąc powyższe pod uwagę Samorządowe Kolegium Odwoławcze uznało, że odwołania nie mogą być uwzględnione, dlatego orzeczono jak w sentencji.
Charakterystyka przedsięwzięcia stanowi załącznik do niniejszej decyzji.
Decyzja niniejsza jest ostateczna.
Strona ma prawo wniesienia skargi na tę decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, pod zarzutem naruszenia prawa, za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łomży , w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia.
Przewodniczący – Anna Sadowska
Członkowie Jadwiga Piaścik (spr.)
Janusz Krajewski
Otrzymują:
1. Stowarzyszenie Ekologiczno-Kulturalne
Wysoczyzny Wysokomazowieckiej i Podlaskiego Przełomu Bugu
w Krzeczkowie Mianowskim 27
2. Fundacja Myśli Ekologicznej z siedzibą w Krakowie
3. Wikar Sp. z o.o z siedzibą w Warszawie
4. Burmistrz Czyżewa
5. pozostałe strony postępowania przez ogłoszenie w BIP SKO w Łomży
6. a / a
