Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży

Łomża, dnia 28 grudnia 2012 r.

SKO.412/84/2012

D e c y z j a

Na  podstawie  art. 18 ust. 1  ustawy z dnia 12 października 1994 r.  o samorządowych kolegiach odwoławczych  /t.j. Dz. U. z 2001 r. nr 79, poz. 856 ze zm./ oraz art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z dnia  14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego ( t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz.1071 ze zm.) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży w składzie orzekającym :

przewodniczący     - Anna Sadowska

członkowie :           - Mirosław Kazimierz Anaszko (spr.)

- Janusz Krajewski

po rozpatrzeniu na posiedzeniu w dniu 28 grudnia 2012 r. odwołania Stowarzyszenia Ekologiczno- Kulturalnego Wysoczyzny Wysokomazowieckiej i Podlaskiego Przełomu Bugu Krzeczkowo Mianowskie 27, 18-220 Czyżew  od decyzji Burmistrza Czyżewa z dnia 11 listopada 2012r., znak RG.6220.3.2012 ustalającej środowiskowe uwarunkowania dla przedsięwzięcia, polegającego na budowie pojedynczej turbiny wiatrowej o mocy do 3,2 MW z pełną infrastrukturą techniczną, wraz z podziemnymi urządzeniami do przesyłania energii elektrycznej, przewidzianego do realizacji w miejscowości Dmochy-Wochy gmina Czyżew na nieruchomości oznaczonej nr ewid. 39

uchyla zaskarżoną decyzję w części orzekającej realizację przedmiotowego przedsięwzięcia pn.: „ Budowa pojedyńczej turbiny wiatrowej o mocy do 3,2 MW z pełną infrastrukturą techniczną, wraz z podziemnymi urządzeniami do przesyłania energii elektrycznej przewidzianego do realizacji w miejscowości Dmochy-Wochy gmina Czyżew na nieruchomości oznaczonej numerem ewidencyjnym 39 i nadaje jej brzmienie :

stwierdzam brak potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko i określam warunki realizacji przedsięwzięcia pn: ,,Budowa pojedynczej turbiny wiatrowej o mocy do 3,2 MW z pełną infrastrukturą techniczną, wraz z podziemnymi urządzeniami do przesyłania energii elektrycznej, przewidzianego do realizacji w miejscowości Dmochy-Wochy gmina Czyżew na nieruchomości oznaczonej numerem ewidencyjnym 39.

W pozostałej części utrzymuje w mocy zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Cytowaną w sentencji decyzją  Burmistrz Czyżewa, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 20 stycznia 2012 r. firmy WIKAR sp. z o.o. uL Nagodziców l6/8, 03·188 Warszawa i po zasięgnięciu opinii Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Białymstoku oraz Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Wysokiem Mazowieckiem, określił środowiskowe uwarunkowania dla przedsięwzięcia polegającego na budowie pojedynczej turbiny wiatrowej o mocy do 3,2 MW z pełną infrastrukturą techniczną, wraz z podziemnymi urządzeniami do przesyłania energii elektrycznej, przewidzianego do realizacji w miejscowości Dmochy-Wochy gmina Czyżew na nieruchomości oznaczonej numerem ewidencyjnym 39 oraz stwierdził brak potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko dla planowanej inwestycji.

Podstawę prawną wydanej decyzji stanowiły art. 71 ust, 1 i 2 pkt 2, art. 75 ust. 1 pkt. 4, art. 80 ust. 1, art. 84 i 85 ust. 2 pkt 2   ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.), zwana dalej w skrócie ,,u.o.o.ś.”, a także rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. Nr 213, poz. 1379, dalej jako rozporządzenie).

Z decyzją tą nie zgodziło się  Stowarzyszenia Ekologiczno- Kulturalnego Wysoczyzny Wysokomazowieckiej i Podlaskiego Przełomu Bugu, dalej ,,Stowarzyszenie”  , które - dochowując ustawowego terminu - złożyło za pośrednictwem organu I instancji odwołanie skierowane do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łomży.

W motywach odwołania podało, że w trakcie postępowania. Burmistrz Czyżew dopuścił się kilku uchybień w zakresie procesu administracyjnego – m.in. orzekł  bazując na nie wiążących opiniach Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Wysokiem Mazowieckiem, Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Białymstoku oraz informacjach zawartych w karty informacyjnej przedsięwzięcia. W ocenie Stowarzyszenia w celu dokładnego wyjaśnienia czy stan środowiska nie ulegnie degradacji albo istotnym zmianom należałoby przeprowadzić dokładne oględziny miejsca inwestycji ewentualnie sporządzić opinie odpowiedniego instytutu lub biegłego z zakresu oceny środowiskowej. Zarzuciło, że organ nie zwrócił uwagi na podany w charakterystyce inwestycji ,,rozrzut" poziomu hałasu  obejmujący  poziomy od 45 dB do ponad 200 dB oraz nie uwzględnił wymogów art. 63 u.o.o.ś., w związku z art. 85 ust. 2 pkt.2 tej ustawy. Podkreśliło, że organ jedynie zwrócił uwagę na charakterystykę przedsięwzięcia, nie odnosząc się do jego usytuowania a także rodzaju i skali możliwego oddziaływania, gęstość zaludnienia. Nadto nie dokonał oceny czy w danym obszarze występują zagrożone gatunki roślin albo zwierząt. Tymczasem z załączonej do decyzji charakterystyki inwestycji wynika, iż planowana budowa nieodwracalne wpłynie na strukturę środowiska w danej miejscowości a długotrwały charakter tego typu inwestycji może budzić pewne wątpliwości odnośnie zasadności sporządzenia oceny oddziaływania na środowisko.

Uznając, iż brak oceny oddziaływania na środowisko, w przypadku gdy dokładnie nie wyjaśniono czy skala inwestycji i jej struktura techniczna może oddziaływać w sposób znaczący na środowisko, powoduje, iż decyzja w obecnym stanie nie powinna zostać utrzymana dlatego też wnosi o

uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie jej do ponownego rozpoznania przez organ I instancji.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży, dalej Kolegium, po rozpatrzeniu odwołania, mając na względzie następujące okoliczności faktyczne i prawne, zważyło co następuje:

W rozpoznawanej sprawie Kolegium uznało za niezbędne wskazanie na wstępie, że decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach określa środowiskowe uwarunkowania realizacji przedsięwzięcia (art. 71 ust. 1 u.o.o.ś.), zaś jej  celem jest przede wszystkim określenie warunków realizacji danego przedsięwzięcia pod względem ochrony środowiska. Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach wydawana jest na koniec postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko i stanowi odzwierciedlenie wszystkich jego etapów: począwszy od złożenia wniosku, po uzgodnienia i analizę dołączonej do wniosku dokumentacji.

W przedmiotowej sprawie znalazły zastosowanie przepisy u.o.o.ś., regulujące czynności prowadzące do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

Planowana inwestycja, w myśl § 3 ust. 1 pkt 6  rozporządzenia jest przedsięwzięciem mogącym potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, dla którego wymagane jest uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.  Przywołany przepis rozporządzenia stanowi, że instalacje wykorzystujące siłę wiatru do produkcji energii o całkowitej wysokości nie niższej niż 30 m mogą wymagać sporządzenia raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko.

Specyfika postępowania w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wymaga, aby organ prowadzący postępowanie w sprawie dysponował specjalistycznymi informacjami z zakresu ochrony środowiska. W tym właśnie celu w art. 74 u.o.o.ś.  określono, jakie dokumenty i informacje winny zostać załączone do wniosku o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

Zdaniem Kolegium, z materiału zgromadzonego w sprawie wynika, że Inwestor składając wniosek o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach planowanego przedsięwzięcia, wypełnił wymagania wynikające z art. 73 i 74 u.o.o.ś.

W niniejszej sprawie, Burmistrz Czyżewa r. zasięgnął opinii :

- Państwowego Powiatowego Inspektor a Sanitarnego w Wysokiem Mazowieckiem (opinia z dnia 9 lutego 2012 r.), który nie stwierdził potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko planowanego przedsięwzięcia,

- Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Białymstoku (postanowienie z dnia 13 lutego 2012r.), który w obszernym uzasadnieniu zajętego stanowiska, nie stwierdził potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko.

W konsekwencji powyższego organ I instancji stosownie do treści art. 63 u.o.o.ś.   postanowieniem z dnia 17 lutego 2012 nie stwierdził potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko dla wnioskowanego przedsięwzięcia.

Następnie decyzją z dnia 11 listopada 2012r. znak RG.6220.3.2012, w której błędnie przywołał jako podstawę prawną rozstrzygnięcia - art. 80 ust.1 u.o.o.ś., nie mający zastosowanie w przedmiotowej sprawie,miał obowiązek nie tylko przywołania art.84 u.o.o.ś w podstawie prawnej rozstrzygnięcia lecz także wykonania jego dyspozycji tj.w stwierdzenia  braku potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko, określił środowiskowe uwarunkowania dla planowanej inwestycji, uwzględniając zawarte we wskazanych powyżej postanowieniach PPIS i RDOŚ wymogi oraz informacje zawarte w karcie informacyjnej przedsięwzięcia.

Wymagania formalne, jakim powinna odpowiadać decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach realizowanego przedsięwzięcia, w przypadku gdy nie została przeprowadzona oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, zostały co do zasady określone w art. 85 u.o.o.ś., wg którego decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach wymaga :

uzasadnienia (art. 85 ust.1 u.o.o.ś.),

uzasadnienie, niezależnie od wymagań wynikających z przepisów k.p.a., powinno zawierać

informacje o uwarunkowaniach, o których mowa w art. 63 ust. 1 u.o.o.ś., uwzględnionych przy stwierdzaniu braku potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko (art. 85 ust.2, pkt 2  u.o.o.ś.),

podania do publicznej wiadomości informacji o jej wydaniu i o możliwościach zapoznania się z jej treścią oraz z dokumentacją sprawy, w tym z uzgodnieniem dokonanym z regionalnym dyrektorem ochrony środowiska oraz opinią organu, o którym mowa w art. 78 (art. 85 ust.3 u.o.o.ś.), nadto,

powinna zawierać charakterystykę przedsięwzięcia stanowiącą jej załączniki (art. 84 ust. 1 i ust. 2 u.o.o.ś.).

Powyższe wymogi obligują Kolegium do oceny, czy zaskarżona decyzja z dnia 11 listopada 2012r. o środowiskowych uwarunkowaniach odpowiada wymogom art. 63 ust. 1 u.o.o.ś.

W ocenie Kolegium  decyzja Burmistrza Czyżewa z dnia 11 listopada 2012r., znak RG.6220.3.2012 odpowiada wymogom wskazanego artykułu.

Stosownie do treści art. 63 ust. 1 pkt 1 u.o.o.ś. w treści decyzji organ I instancji szczegółowo określił rodzaj i miejsce realizacji przedsięwzięcia,  warunki wykorzystania terenu, wymagania dotyczące ochrony środowiska konieczne do uwzględnienia w projekcie budowlanym.

Kolegium stwierdza, że wbrew twierdzeniom Stowarzyszenia jakoby organ I instancji w zaskarżonej decyzji  nie odniósł się do usytuowania planowanego przedsięwzięcia, rodzaju i skali możliwego jego oddziaływania, gęstość zaludnienia, a także nie dokonał oceny czy w danym obszarze występują zagrożone gatunki roślin albo zwierząt, organ I instancji wskazał  :

- planowana inwestycja zlokalizowana będzie na działce położonej we wschodniej części gminy Czyżew w obrębie miejscowości Dmochy Wochy,  na działce nr 39. Przedsięwzięcie zlokalizowane zostanie na terenie wykorzystywanym rolniczo,  a to oznacza, że jego struktura jest przekształcona antropogenicznie, wykluczając tym samym występowania na nim chronionych gatunków roślin lub zwierząt. Nadto wskazano, że najbliższa zabudowa mieszkaniowa znajduje się w odległości ponad 900 m od planowanej elektrowni wiatrowej.

- teren planowanego przedsięwzięcia jest wolny od roślinności średniej i wysokiej, dlatego też budowa elektrowni wiatrowej nie będzie wymagała wycinki drzew i krzewów, a teren zachowa dotychczasowy sposób użytkowania z wyłączeniem terenu pod stopą i drogą dojazdową, który będzie wymagał zmiany przeznaczenia gruntu rolnego na nierolniczy (3,99% pow. działki) –pkt 1 str 2 decyzji. Organ I instancji, zapewne kierując się zasadą przezorności wskazał nadto w pkt 2.1 lit.h decyzji, iż - wycinkę drzew i krzewów, w miarę możliwości, przeprowadzać w okresie od 1 października do 28 lutego. Wycinka drzew od 1 marca do 30 września może zostać przeprowadzona tylko po wcześniejszym stwierdzeniu, w wyniku przeprowadzonej ekspertyzy ornitologicznej, braku gniazdowania chronionych gatunków ptaków, w obrębie przeznaczonym do wycinki drzew i krzewów.

- usunięcie pokrywy glebowej, przeprowadzić w okresie od września do 14 marca. Usunięcie pokrywy glebowej w okresie od 15 marca do 31 sierpnia może zostać przeprowadzone tylko po wcześniejszym stwierdzeniu, w wyniku przeprowadzonej ekspertyzy ornitologicznej, braku gniazdowania chronionych gatunków ptaków, na terenie przeznaczonym do usunięcia pokrywy glebowej

- przedsięwzięcie nie jest zlokalizowane na obszarze chronionym, obszarach wodno- błotnych czy innych obszarach o płytkim zaleganiu wód podziemnych, obszarach wybrzeży, obszarach górskich lub leśnych, obszarach objętych ochroną w tym w strefie ochronnej ujęć wód i obszarach ochronnych zbiorników wód śródlądowych. Nie leży również na obszarach wymagających specjalnej ochrony ze względu na występowanie gatunków roślin i zwierząt oraz ich siedlisk oraz siedlisk przyrodniczych objętych ochroną.

W związku z powyższym omówione zarzuty Kolegium uznaje za chybione.

Należy się natomiast zgodzić z zarzutem braku informacji o gęstości zaludnienia. Jednak gdy zważymy że najbliższa zabudowa miejscowości, zamieszkałej przez 142 mieszkańców (wg WIKIPEDIA), oddalona jest od planowanej inwestycji o ponad 900 m i znajduje się poza strefą oddziaływania przedsięwzięcia, to dojdziemy do przekonania, że brak tej informacji jest mało istotny. Nadto decyzja nie zawiera informacji (na co nie zwróciło uwagi Stowarzyszenie) o powiązaniu  inwestycji  z innymi przedsięwzięciami, co nie oznacza, że zgromadzony materiał jest jej pozbawiony. Otóż w Karcie informacyjnej przedsięwzięcia wskazano, że w odległości 1,2 km od planowanej inwestycji nie planowana jest  żadna elektrownia wiatrowa. Zatem efekt kumulowania się oddziaływań przedsięwzięć występujący w odległości max.do 600 m nie będzie miał miejsca.

W ,,Komentarzu do ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko” prof. dr hab. Bartosz Rakoczy wskazał, że organ nie musi odnosić się do wszystkich uwarunkowań (chociaż wszystkie powinien wziąć pod uwagę), lecz powinien odnieść się do tych które uwzględnił. Uzasadnienie wydanej decyzji zawiera wszelkie elementy wymagane prawem. Organ nie tylko uwzględnił łącznie uwarunkowania opisane w art., 63 ust. 1 u.o.o.ś., ale odniósł się do poszczególnych elementów z osobna oraz uzasadnił, które z nich w szczególności wziął pod uwagę wydając zaskarżoną decyzję.

Nadto Stowarzyszenie zarzuciło, że organ I instancji nie zwrócił uwagi na podany w charakterystyce inwestycji ,,rozrzut" poziomu hałasu  obejmujący  poziomy od 45 dB do ponad 200 dB. Kolegium stwierdza, że Stowarzyszenie pomyliło metry z dB. Organ prawidłowo wskazał na przewidywaną emisję hałasu 45 dB (A) w porze nocnej  i jej zasięg oddziaływania do 250 m.

Powyższe potwierdzają ,,Wytyczne w zakresie prognozowania oddziaływań na środowisko farm wiatrowych”, wydane w 2011 r. przez Generalną Dyrekcję Ochrony Środowiska. które nie tylko zostały szczegółowo zweryfikowane w Departamencie Ocen Oddziaływania na Środowisko przy współpracy

pozostałych Departamentów GDOŚ ale również poddane konsultacjom z niezależnymi ekspertami.

Wg Wytycznych…. turbina wiatrowa jest źródłem dwóch rodzajów hałasu:

hałasu mechanicznego, emitowanego przez przekładnię i generator - ograniczony do poziomu

poniżej szumu aerodynamicznego.

szumu aerodynamicznego, emitowanego przez obracające się łopaty wirnika, którego natężenie

jest uzależnione od „prędkości końcówek” łopat – dominującego w bezpośrednim sąsiedztwie farmy wiatrowej. W odległość  ok. 250–400 m (jak wynika z doświadczenia autorów) od elektrowni, hałas generowany przez stosowane obecnie typowe turbiny osiąga poziom dopuszczalny na terenach chronionych akustycznie tj. 40–50 dbA .

W kwestii dźwięków emitowanych przez turbiny wiatrowe, większość naukowców jest zgodnych – nie ma przekonywujących dowodów na to, by hałas czy infradźwięki, których źródłem są elektrownie wiatrowe, wywierały negatywny wpływ na zdrowie lub samopoczucie człowieka, o ile turbiny nie są zlokalizowane zbyt blisko miejsc stałego przebywania ludzi (250–400 m). Tezę tę potwierdzają również niezależne badania przeprowadzone m.in.przez Uniwersytet w Massachusetts (USA) [University of Massachusetts, 2006], Uniwersytet w Groningen (Holandia) [Berg 2004] Uniwersytet w Salford (Wielka Brytania) [University of Salford, 2007] oraz Swedish Environmental Protection Agency [Swedish Environmental Protection Agency (patrz-str,60 Wytycznych).

Zatem kolejny zarzut Kolegium uznaje za chybiony.

Kolegium stwierdza, że  załączona do zaskarżonej  decyzji charakterystyka inwestycji nie zawiera wskazanego przez Stowarzyszenie zapisu , iż planowana budowa nieodwracalnie wpłynie na strukturę środowiska w danej miejscowości, a długotrwały charakter tego typu inwestycji może budzić pewne wątpliwości odnośnie zasadności sporządzenia oceny oddziaływania na środowisko. Zapewne Stowarzyszenie wskazało na zapis  z innego załącznika do innej decyzji.

Stowarzyszenie zarzuciło organowi, że rozstrzygnął na podstawie trzech dowodów tj. na postawie wniosku inwestora wraz z  kartą informacyjną przedsięwzięcia, opinii Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Wysokiem Mazowieckiem i Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Białymstoku, nie wskazując aby dokumenty te zostały  sporządzone z naruszeniem prawa lub zawierały błędy merytoryczne. W zarzutach Stowarzyszenie ogólnie wskazuje na negatywne oddziaływanie elektrowni wiatrowych na zdrowie człowieka, nie odwołując się do autorytetów  z imienia i nazwiska naukowców i ich opracowań (nie przytaczając ich tytułów i treści),. W tym miejscu Kolegium zwraca uwagę na zasadę, jaka wynika z reguł dowodowych postępowania administracyjnego, iż strona dla uwiarygodnienia swego stanowiska powinna przedstawić dowód na jego potwierdzenie. Takiego rodzaju dowodu Stowarzyszenie nie przedstawiło.

Żądanie uchylenia w całości zaskarżonej decyzji nie może być zrealizowane z dwóch powodów.

Po pierwsze – Stowarzyszenie w odwołaniu podało, że w trakcie postępowania. Burmistrz Czyżew dopuścił się kilku uchybień w zakresie procesu administracyjnego, a nie naruszenia przepisów postępowania. Co prawda przywołało art. 7 k.p.a. lecz nie wskazało na czym polegało naruszenie tego przepisu.

Po drugie - obecna konstrukcja prawna decyzji kasacyjnej opiera się na dwóch kumulatywnych przesłankach, a mianowicie: wydaniu decyzji pierwszoinstancyjnej z naruszeniem przepisów postępowania, czyli przepisów kodeksu lub przepisów o postępowaniu zawartych w ustawach szczególnych oraz uznaniu przez organ odwoławczy, że konieczny do wyjaśnienia zakres sprawy ma istotny wpływ na jej rozstrzygnięcie. Oznacza to, że w aktualnym stanie prawnym, znajdującym zastosowanie w niniejszej sprawie, gdy nastąpiło samo naruszenie przepisów postępowania przez organ I instancji, bez konieczności potrzeby przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, to przesłanka ta nie jest przesłanką wystarczającą do uchylenia w całości zaskarżonej decyzji.

Nadto Kolegium wskazuje, że zgodnie z postanowieniami art. 79 ust. 1 u.o.o.ś. społeczeństwo ma zagwarantowany udział w tych postępowaniach w przedmiocie określenia uwarunkowań środowiskowych, w których przeprowadzana jest ocena oddziaływania na środowisko i to dopiero od momentu wydania postanowienia ustalającego konieczność przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko. To oznacza, że w przedmiotowej sprawie prowadzono postępowanie bez udziału społeczeństwa. Jednak organ dołożył starań w celu skutecznego poinformowania społeczeństwa o planowanej inwestycji i prowadzonym postępowaniu, zachowując niezbędne standardy prawne. Z akt wynika, że poprawnie ustalona (przez wnioskodawcę) liczba stron przekracza 20, w związku z czym w sprawie organ I instancji miał prawo zastosować art. 49 kpa w zw. z art. 74 ust. 3 u.o.o.ś., tj. ogłoszenia publiczne o podejmowanych czynnościach i decyzjach.

Kolegium nie stwierdziło naruszenia prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy ani innych naruszeń prawa, które mogły mieć istotny wpływ na wynik rozstrzygnięcia. W związku z powyższym Kolegium stwierdza, że organ I instancji z poszanowaniem przepisów prawa procesowego zawartych w Kodeksie postępowania administracyjnego oraz wymogów przewidzianych w dziale V u.o.o.ś. przeprowadził postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko przedmiotowego zamierzenia budowlanego, zaś zgodę na realizację przedmiotowej inwestycji oparł na wynikach tego postępowania. Ponadto podał argumenty, które w postępowaniu tym podlegały rozważeniu.

W świetle powyższego Kolegium uznało, iż zaskarżona decyzja, po korekcie dokonanym przez Kolegium, jest prawidłowa, a także prawidłowo zostało przeprowadzone postępowanie poprzedzające jej wydanie. W szczególności odwołujący nie podważył skutecznie decyzji Burmistrza Czyżewa z dnia 11 listopada 2012r., znak RG.6220.3.2012. W odwołaniu nie wywiedziono żadnej tezy, z której wynikałoby potencjalne zagrożenie dla środowiska i ochrony zdrowia.

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży orzekło jak w sentencji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna.

Stronie służy prawo zaskarżenia tej decyzji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku za pośrednictwem tut. Kolegium Odwoławczego w terminie  30 dni od daty otrzymania  tej decyzji. Skargę wnosi się pod zarzutem niezgodności z obowiązującymi przepisami prawa.

przewodniczący     - Anna Sadowska

członkowie :           - Mirosław Kazimierz Anaszko (spr.)

- Janusz Krajewski

Otrzymują na adresy z akt sprawy:

Stowarzyszenie Ekologiczno- Kulturalne

Wysoczyzny Wysokomazowieckiej i Podlaskiego Przełomu Bugu

Krzeczkowo Mianowskie 27, 18-220 Czyżew,

WIKAR sp. z o.o.

ul. Niegodziwców 16/8, 15-554 Warszawa,

Burmistrz Czyżewa

Ogłoszenie w BIP SKO w Łomży