DECYZJA SKO.433/101/2012 z dnia 31 października 2012 r.
Łomża, dnia 31 października 2012 r.
SKO.433/101/2012
D E C Y Z J A
Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /t.j. Dz. U. z 2001 r. nr 79, poz. 856 ze zm. / oraz art. 138 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego ( t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży w składzie orzekającym:
przewodniczący - Anna Sadowska
członkowie - Mirosław Kazimierz Anaszko (spr.) - Jadwiga Piaścik
po rozpatrzeniu na posiedzeniu w dniu 31 października 2012 r. odwołania Henryka Świderskiego od decyzji Wójta Gminy Łomża z dnia 21września 2012 r. znak : RGO.6733.25.2012 ustalającej lokalizację inwestycji celu publicznego polegającej na budowie linii napowietrzno-kablowej SN15kV, przewidzianej do realizacji na terenie obejmującym części działek o nr geod. 122/3, 121, 120, 119,98, 143, 145, 172, 142, 141, 139, 138, 137, 136, 134, 133, 10311, 103/4, 102, 64, 63, 62, 5812, 60 we wsi Podgórze, gm. Łomża, części działek o nr geod. 215, 3/2, 4, 5, 6, 7/1, 811, 8/5, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15 we wsi Siemień Rowy, a także działkę o nr geod. 491 oraz części działek o nr geod. 432 i 492 we wsi Siemień Nadrzeczny, gm. Łomża,
zaskarżoną decyzję uchyla w całości
i przekazuje sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.
Uzasadnienie
PGE Dystrybucja S.A. z siedzibą w Lublinie, w imieniu którego działa: PGE Dystrybucja S.A Oddział Białystok, ul. Elektryczna 13, 15-950 Białystok - reprezentowana przez Jana Iwaniuka, dalej w skrócie ,, PGE Dystrybucja S.A.”, wystąpiła w dniu 26 lipca 2012 r. (data wpływu 30.07.2012 r.) do Wójta Gminy Łomża z wnioskiem o ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego polegającej na budowie linii napowietrzno-kablowej SN 15kV na nieruchomościach o nr ewidencyjnych gruntów:
· obręb Podgórze :122/3, 121, 120, 119, 98, 143, 145, 172, 142, 141, 139, 138, 137, 136, 134, 133, 103/1, 103/4, 102,64, 63, 62, 58/2, 60
· obręb Siemień Rowy: 2/5,3/2,4,5,6,711,811,8/5,9, 10, 11, 12, 13, 14, 15,
· obręb Siemień Nadrzeczny: 432, 491, 492.
Granice terenu objętego wnioskiem i granice obszaru na które inwestycja będzie oddziaływać oznaczono na kopii mapy zasadniczej (skala 1:1000) linią koloru fioletowego oraz literami A- W oraz AA-AK
Wójt Gminy Łomża zawiadomił na piśmie, inwestora a także właścicieli i użytkowników wieczystych nieruchomości, na których będą lokalizowane inwestycje celu publicznego, o wszczęciu postępowania w sprawie wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, o wystąpieniu do organów o wymagane prawem uzgodnienia projektu decyzji i decyzji kończącej postępowanie, zaś pozostałe strony o wszczęciu postępowania i wydaniu decyzji zawiadomił w drodze obwieszczenia. Następnie, po uprzednim przygotowaniu projektu decyzji, pismem z dnia 31 lipca 2012 r. wystąpił o uzgodnienia wymagane prawem.
Po tak przeprowadzonym postępowaniu Wójt Gminy Łomża, cytowaną w sentencji decyzją, na podstawie art. 50 ust. 1 i 4, art. 51 ust. l, pkt. 2, art. 52, art. 53, art. 54, art. 55 i art. 56 w związku z art. 4 ust. 2 pkt. l, ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 647), zwanej dalej w skrócie ,,u.p.z.p.”, ustalił lokalizację inwestycji celu publicznego dla przedmiotowego zamierzenia inwestycyjnego.
W decyzji określił warunki i szczegółowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy wynikające z przepisów odrębnych, w tym wskazał m.in., iż inwestycję :
· należy lokalizować według proponowanej trasy, określonej w załączniku graficznym do niniejszej decyzji, dopuszcza się zmianę przebiegu trasy w obszarze wyznaczonym liniami rozgraniczającymi teren planowanego zamierzenia inwestycyjnego;
· projektować i realizować w sposób określony w przepisach, w tym techniczno-budowlanych oraz zgodnie z zasadami wiedzy technicznej, zapewniając poszanowanie, występujących w zasięgu oddziaływania obiektu, uzasadnionych interesów osób trzecich, o których mowa w art.5 ust.l ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane, w szczególności zapewniając:
- bezpieczeństwo konstrukcji, bezpieczeństwo użytkowania,
- ochronę przed uciążliwościami powodowanymi przez hałas, wibracje, zakłócenia elektroenergetyczne i promieniowanie,
- ochronę przed zanieczyszczeniem wody i gleby oraz przed ograniczeniem dostępu do drogi publicznej.
Wskazał, że przebieg inwestycji liniowych (liczba mnoga – wskazanie Kolegium) oraz oznaczenia graficzne przedstawiono na kopii mapy zasadniczej w skali l: 1000, stanowiącej załącznik graficzny Nr 1 do niniejszej decyzji.
Z decyzją tą nie zgodził się Henryk Świderski, który w przewidzianym terminie złożył, za pośrednictwem organu I instancji, odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łomży.
W złożonym odwołaniu Henryk Świderski wskazał, że na działkach nr 51 i 62 będących jego własnością znajdują się trzy słupy napowietrznej linii energetycznej 15kV przebiegającej przez jego działki na odcinku ok. 350 m, której strefa niebezpieczna pod linią ma szerokość ok. 50 m. Istniejąca linia energetyczna nie była z nim uzgadniana, a jej właściciel nie miał jego zezwolenia na jej realizację. W ocenie odwołującego zaskarżona decyzja nie zawiera wskazań : na jakiej wysokości umieszczone zostaną przewody oraz okresu jej eksploatacji. Wskazał, że przy uprawie rolnej i użyciu sprzętu rolniczego istnieje zagrożenie dla życia osób pracujących. Ponadto wskazał, że działka nr 51 przewidziana jest do zalesienia, na co posiada wymagane zezwolenia. Uznał, że skoro jego grunty ,,nie są służebne dla energetyki polskiej ani dla gminy w Łomży”, to należy, przed rozpoczęciem inwestycji, uzgodnić z nim wejście przebudowy linii na jego działkach.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży, dalej Kolegium, po zapoznaniu się z materiałem dowodowym, na podstawie zgromadzonych w aktach dokumentów, stwierdza, co następuje.
Odwołanie zasługuje na uwzględnienie- aczkolwiek nie ze względów wskazanych w motywach wniesionego odwołania.
Na wstępie podkreślić należy, że podstawę materialnoprawną rozstrzygnięcia niniejszej sprawy stanowią przepisy u.p.z.p. oraz aktów wykonawczych do tej ustawy. Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, analogicznie jak decyzja o warunkach zabudowy, nie jest decyzją uznaniową i nie można odmówić jej wydania, jeżeli zamierzenie inwestycyjne jest zgodne z przepisami odrębnymi (art. 56 u.p.z.p.). Oznacza to, że wnioskujący ma ją otrzymać jeśli jest ona zgodna z przepisami prawa powszechnie obowiązującego, natomiast odmowa wydania decyzji wymaga wskazania przepisu prawa powszechnie obowiązującego.
Przepis art. 50 ust.1 u.p.z.p. stanowi, że inwestycja celu publicznego jest lokalizowana na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku - w drodze decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, przy odpowiednim stosowaniu art.61 ust 1 pkt 4 u.p.z.p. Z akt administracyjnych, w oparciu o które rozstrzyga Kolegium wynika, że dla terenu objętego wnioskiem PGE Dystrybucja S.A nie sporządzono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a więc zgodnie z art. 54 i art. 56 u.p.z.p. celem postępowania administracyjnego było ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego w oparciu o przepisy ww. ustawy, przepisy wykonawcze oraz przepisy odrębne.
Ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego następuje na wniosek inwestora. Inwestor składając taki wniosek musi spełnić wszystkie wymogi prawidłowo złożonego wniosku określone w przepisie art. 52 ust. 2 u.p.z.p.). Stosownie do tego przepisu wniosek powinien zawierać:
- określenie granic terenu objętego wnioskiem, przedstawionych na kopii mapy zasadniczej lub, w przypadku jej braku, na kopii mapy katastralnej, przyjętych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, obejmujących teren, którego wniosek dotyczy, i obszaru, na który ta inwestycja będzie oddziaływać, w skali 1:500 lub 1:1.000, a w stosunku do inwestycji liniowych również w skali 1:2000.
- charakterystykę inwestycji, obejmującą m.in.: określenie planowanego sposobu zagospodarowania terenu oraz charakterystyki zabudowy i zagospodarowania terenu, w tym przeznaczenia i gabarytów projektowanych obiektów budowlanych, przedstawione w formie opisowej i graficznej, dane charakteryzujące jej wpływ na środowisko.
Należy wskazać, iż organ administracji publicznej jest związany wnioskiem i merytoryczne rozpoznanie sprawy możliwe jest wyłącznie w oparciu o wniosek spełniający wymogi formalne.
Tymczasem PGE Dystrybucja S.A w przedłożonym wniosku oznaczyła na kopii mapy zasadniczej (skala 1:1000) :
- granice jednego terenu objętego wnioskiem i granice obszaru na które inwestycja będzie oddziaływać i opisała je literami A- W.
- granice drugiego terenu objętego wnioskiem i granice obszaru na które inwestycja będzie oddziaływać i opisała je literami AA-AK.
i zapewne oczekiwała na wydanie w przedmiotowej sprawie przez organ I instancji dwóch decyzji ustalających lokalizację wnioskowanych inwestycji celu publicznego.
W związku z tym Kolegium stwierdza, że organ I instancji nie dopełnił obowiązku sprawdzenia prawidłowości złożonego wniosku rozpoznając sprawę nie wyjaśniając intencji wnioskodawcy.
Ponadto Kolegium zwraca uwagę, że w przypadku oceny, że wniosek inwestora został prawidłowo złożony to należało w pierwszej kolejności dokonać analizy wniosku pod kątem czy przedmiotowa inwestycja może być zrealizowana w drodze decyzji lokalizacji inwestycji celu publicznego, czy też decyzji o warunkach zabudowy, a nie bezkrytycznie przyjąć wniosek inwestora i uznać że jest to inwestycja celu publicznego. Na taki tok postępowania wskazuje art.59 ust.1 i art. 50 ust.1 u.p.z.p., z którego wynika, że wydawanie przez organ decyzji o ustaleniu inwestycji celu publicznego - obejmującej ściśle wyliczony (zamknięty) katalog inwestycji o znaczeniu publicznym określony w art.2 pkt 5 u.p.z.p., w zw. z art.6 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, ze zm.) stanowi wyjątek od zasady wydawania decyzji o warunkach zabudowy.
Organ I instancji w tej kwestii uznał, że inwestycja objęta wnioskiem jest inwestycją celu publicznego, nie wyjaśniając przy tym :
- jakimi motywami organ kierował się uznając tę inwestycję za inwestycję celu publicznego.
Zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji stwierdzenie, iż planowana inwestycja w rozumieniu u.p.z.p. - art. 2 pkt. 5u.p.z.p. związku z art. 6 pkt. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami jest inwestycją celu publicznego, wymaga wyjaśnienia.
- dlaczego przedmiotowa inwestycja nie może zostać zrealizowana w trybie postępowania o ustalenie warunków zabudowy, zgodnie z przepisem art. 59 u.p.z.p.
Organ I instancji w sposób wyczerpujący nie uzasadnił tej kwestii, przytaczając jedynie stosowne przepisy.
Nadto postępowanie winno być prowadzone zgodnie z ustawą z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego-dalej k.p.a. Legalność decyzji administracyjnej wymaga jej zgodności nie tylko z prawem materialnym, lecz także z przepisami postępowania administracyjnego. Z nadesłanych akt sprawy wynika, że zaskarżona decyzja nie została poprzedzona prawidłowo przeprowadzonym postępowaniem.
W zaskarżonej decyzji brak wskazania, na jakiej podstawie organ ustalił taki a nie inny krąg właścicieli i użytkowników wieczystych nieruchomości, na których będą lokalizowane inwestycje celu publicznego. W aktach sprawy brak jest jakichkolwiek dokumentów (np. wypisów z rejestru gruntów), a to uniemożliwia Kolegium zbadanie prawidłowości ustalenia kręgu właścicieli i użytkowników wieczystych nieruchomości, na których będą lokalizowane przedmiotowe inwestycje. Co prawda znajduje się w nich nie posiadający żadnej pieczęci, nie wiadomo przez kogo i na jakiej podstawie sporządzony, rejestr gruntów z dnia 26 lipca 2012 r., posiadający liczne zamazania, który z uwagi na swą ułomność nie może być uznany za dowód w sprawie. Podkreślić należy, że jeżeli w trakcie postępowania administracyjnego strona zmarła, to organ administracji publicznej zobowiązany jest podjąć stosowne czynności procesowe mające na celu ustalenie kręgu osób, które należy wezwać do udziału w sprawie, jako następców prawnych zmarłej strony. Tymczasem na kopertach zawierających przedmiotowe decyzje organu I instancji skierowanych do Józefa Sokołowskiego, Antoniego Puchalskiego, Henryka Łapińskiego i Lecha Jackowskiego widnieje adnotacja ,,adresat zmarł". Co więcej, zawiadomienia o wszczęciu postępowania odbierane były przez ich domowników, zatem w dniu wszczęcia postępowania powyższe osoby mogły już nie żyć. Jest oczywistym, że stroną postępowania nie może być podmiot, który nie istnieje w rzeczywistości faktycznej ani prawnej. Rozpatrując ponownie sprawę organ przede wszystkim ustali aktualny krąg właścicieli i użytkowników wieczystych nieruchomości, na których będą lokalizowane inwestycje celu publicznego, zapewni im udział w postępowaniu i do nich skieruje podjęte w sprawie rozstrzygnięcie.
Z brzmienia art. 53 ust.1 u.p.z.p. wynika, że o wszczęciu postępowania w sprawie wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz postanowieniach i decyzji kończącej postępowanie mają zastosowanie dwie formy zawiadamiania. Oto one :
· inwestora a także właścicieli i użytkowników wieczystych nieruchomości, na których będą lokalizowane inwestycje celu publicznego, w przypadku gdy inwestor nie jest właścicielem tych terenów, zawiadamia się na piśmie (w trybie art. 39 k.p.a), natomiast
· podmioty, którymi mogą być właściciele i użytkownicy wieczyści nieruchomości graniczących z terenami będącymi przedmiotem postępowania, którym przysługuje status strony w rozumieniu art. 28 k.p.a., a nie są inwestorami ani też właścicielami lub użytkownikami wieczystymi nieruchomości, na których będą lokalizowane inwestycje celu publicznego, są zawiadamiane przez obwieszczenie, a także w inny zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości sposób publicznego ogłaszania (art. 49 k.p.a.).
Zgodnie z wymogami art. 53 ust. 4 u.p.z.p. projekt decyzji został uzgodniony z:
· Regionalnym Dyrektorem Ochrony Środowiska - postanowienie WSTl1.612.174.20 12.MD z dnia 06.08.2012 r.,
· Starostą Łomżyńskim, jako organem właściwym w zakresie ochrony gruntów rolnych i leśnych - postanowienie GN-1.673.365.2012 z dnia 07.08.2012 r.,
· Marszałkiem Województwa Podlaskiego jako organem właściwym w sprawach melioracji wodnych,
· Podlaskim Zarządem Dróg Wojewódzkich w Białymstoku, jako zarządcą drogi - postanowienie 679.WUDiM.5032-2-08/12 z dnia 08.08.2012 r.,
Z materiałów sprawy wynika, że wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 53 ust.1 u.p.z.p. o postanowieniach tych zarówno inwestor, właściciele i współwłaściciele nieruchomości, na których będą lokalizowane inwestycje celu publicznego oraz pozostałe strony nie zostały zawiadomione ani na piśmie, ani w drodze obwieszczenia, a także w sposób zwyczajowo przyjęty w gminie Łomża. Z powyższego wynika, że organ pierwszej instancji przeprowadził postępowanie z naruszeniem ustawowego obowiązku ustalonego w art. 53 ust.1 u.p.z.p.
W aktach sprawy znajduje się korespondencja prowadzona w przedmiotowej sprawie z Henrykiem Świderskim, Wiesławem Choromańskim i Iwoną Beatą Choromańską. W związku z powyższym Kolegium nie może zgodzić się ze stwierdzeniem organu zawartym w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, że w toku przeprowadzonego postępowania strony nie wniosły zastrzeżeń.
Wskazał, że decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego ma charakter związany i jeśli wniosek o jej wydanie czyni zadość wymaganiom formalnym oraz jest zgodny z prawem – organ nie może odmówić wydania decyzji z powodu zbytniej, zdaniem stron, ingerencji w prawo własności, bowiem ta kwestia w postępowaniu lokalizacyjnym nie jest rozpatrywana.
Odnosząc się do zarzutów odwołującego Kolegium stwierdza, że podnoszone zarzuty nie znajdują uzasadnienia prawnego na etapie wydania decyzji lokalizacyjnej. Ustawa nie przewiduje, aby w postępowaniu w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego wymagana była zgoda właścicieli nieruchomości na jej realizację.
Zgodnie z treścią art. 53 ust. 6 ustawy strona odwołująca się od decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego musi wskazać w odwołaniu konkretne zarzuty wobec decyzji, określić istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazać dowody uzasadniające to żądanie. Oznacza to, że zarzuty odnoszące się do decyzji powinny określać te jej elementy, z których odwołujący jest niezadowolony, wraz ze wskazaniem przepisów prawnych. Odwołujący winien nie tylko wskazać jakich zmian oczekuje w kwestionowanej decyzji, albo przeprowadzonego ponownie postępowania, lecz także wskazać dowody uzasadniające jego żądanie.
Skład orzekający stwierdza, że strona skarżąca wnosząc odwołanie od decyzji organu pierwszej instancji nie uczyniła zadość wymogom wskazanym w dyspozycji art. 53 ust. 6 u.p.z.p. Analizowane odwołanie czyni jedynie zadość wymogom formalnym określonym w kodeksie (art. 63 § 1 i art. 128 kpa), zaś w odniesieniu do części uzasadniającej jego wniesienie nie odpowiada warunkom wskazanym w ustawie. Odwołanie nie zawiera żadnego zarzutu odnoszącego się do decyzji, nie określa istoty i zakresu żądania i nie wskazuje dowodów uzasadniających je.
Decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego ma charakter decyzji związanej z uwagi na regulację art. 56 u.p.z.p., który to przepis stanowi: ,,Nie można odmówić ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego, jeżeli zamierzenie inwestycyjne jest zgodne z przepisami odrębnymi. Przepis art. 1 ust. 2 nie może stanowić wyłącznej podstawy odmowy ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego." Zatem organ nie ma możliwości wyboru miejsca jej realizacji, a ma wyłącznie obowiązek sprawdzić czy w kształcie wynikającym z wniosku inwestycja jest zgodna z przepisami odrębnymi – spoza ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Decyzja w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego ma charakter deklaratoryjny, nie tworzy żadnych praw czy obowiązków nieprzewidzianych w ustawie lub akcie wykonawczym. Organ nie ma więc luzu decyzyjnego (uznanie administracyjne), ani swobody interpretacyjnej, innych niż przewidziane w przepisach odrębnych.
Końcowo skład orzekający zaznacza, iż jako organ odwoławczy nie jest w stanie ustalić lokalizacji przedmiotowej inwestycji celu publicznego we własnym zakresie, gdyż musiałby przeprowadzić postępowanie wyjaśniające w znacznej części, co prowadziłoby do naruszenia zasady (zawartej w art. 15 kpa) dwuinstancyjności postępowania administracyjnego, która polega na dwukrotnym rozpatrzeniu i rozstrzygnięciu sprawy. Organ odwoławczy, zgodnie z art. 136 kpa może przeprowadzić jedynie uzupełniające postępowanie dowodowe, nie może zaś zastąpić Wójta Gminy Łomża w dokonaniu czynności wyjaśniających. Przy kolejnym rozpoznaniu sprawy organ I instancji uzupełni postępowanie w zakresie wskazanym przez Kolegium.
Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży orzekło jak w sentencji.
Decyzja niniejsza jest ostateczna.
Stronie służy prawo zaskarżenia decyzji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku za pośrednictwem tut. Kolegium Odwoławczego w terminie 30 dni od daty otrzymania tej decyzji. Skargę wnosi się pod zarzutem niezgodności decyzji z obowiązującymi przepisami prawa.
przewodniczący - Anna Sadowska
Otrzymują na adresy z akt sprawy :
1.PGE Dystrybucja S.A Oddział Białystok
ul. Elektryczna 13, 15-950 Białystok
2. Anna Alińska
3. Janusz Aliński
4. Eugenia Antoniuk
5. Bronisław Chętnik
6. Teresa Chętnik
7. Wiesław Choromański
8. Iwona Beata Choromańska
9. Halina Cieślik
10. Zbigniew Cieślik
11. Aldona Wioletta Gąsiewska
12. Zbigniew Gąsiewski
13. Anna Małgorzata Giedzińska
14. Hanna Jackowska
15. Lech Jackowski
16. Beata Jankowska
17. Janina Jemielity
18. Zenon Michał Jemielity
19. Zofia Jeziorowska
20. Janusz Jeziorowski
21. Mirosława Jadwiga Kamińska
22. Jacek Kamiński
23. Maciej Tomasz Kamiński
24. Dorota Karwowska
25. Karol Adam Karwowski
26. Krystyna Kłosińska
27. Wawrzyniec Kłosiński
28. Ewa Konopka
29. Bogdan Lewański
30. Leokadia Łapińska
31. Henryk Łapiński
32. Robert Łapiński
33. Barbara Łapka
34. Łapka Wiesław
35. Danuta Elżbieta Malczewska
36. Zofia Modzelewska
37. Kazimierz Modzelewski
38. Wacław Modzelewski Krzysztof
39. Teresa Perka
40. Feliksa Jadwiga Puchalska
41. Antoni Puchalski
42. Jarosław Serwatko
43. Marzena Serwatko
44. Barbara Skrzeczkowska
45. Bronisława Sokołowska
46. Józef Sokołowski
47. Sławomira Dorota Szymanowska
48. Janusz Szymanowski
49. Barbara Świderska
50. Henryk Świderski
51. Jarosław Świderski
52. Mariusz Świderski
53. Maria Wakółowska
54. Ryszard Wakółowski
55. Hanna Wakułowska
56. Jarosław Wakułowski
57. Ireneusz Witczak
58. Wójt Gmina Łomża
59. Starosta Łomżyński
60. Podlaski Zarząd Dróg Wojewódzkich w Białymstoku
61. A/a.
członkowie - Mirosław Kazimierz Anaszko (spr.) - Jadwiga Piaścik
