DECYZJA SKO.412/21/2012 z dnia 05 czerwca 2012r.
Łomża , dnia 05 czerwca 2012r.
SKO.412/21/2012
D E C Y Z J A
Na podstawie art.138 § 2 w związku z art. 127 § 2 i art. 17 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r.- Kodeks postępowania administracyjnego ( Dz. U. z 2000r. Nr 98 , poz. 1071 ze zm.) – Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży w składzie orzekającym:
Przewodniczący : Anna Sadowska
Członkowie: Jadwiga Piaścik (spr.)
Janusz Krajewski
po rozpatrzeniu na posiedzeniu w dniu 01 czerwca 2012r. odwołania WIKAR Sp. z o.o. w Warszawie od decyzji Burmistrza Czyżewa z dnia 23.04.2012r. nr RG.6220.11.2012 odmawiającej wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia polegającego na budowie elektrowni wiatrowej o mocy do 3,2 MW na nieruchomości nr 23/2 w miejscowości Dąbrowa Nowa Wieś.
- uchyla zaskarżoną decyzję w całości i przekazuje sprawę do ponownego
rozpatrzenia organowi I instancji.
U z a s a d n i e n i e
Wnioskiem z dnia 11.02.2012r. Wikar Sp. z o.o. w Warszawie wystąpiła do Burmistrza Czyżewa o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla inwestycji polegającej na budowie jednej wolnostojącej elektrowni wiatrowej o mocy do 3,2 MW wraz z podziemnymi urządzeniami do przesyłania energii elektrycznej, przewidzianej do realizacji na nieruchomości nr 23/2 w miejscowości Dąbrowa Nowa Wieś.
Burmistrz Czyżewa decyzją z dnia 23.04.2012r. nr RG.6220.11.2012 odmówił wnioskodawcy wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla opisanej inwestycji.
Podał, że po wszczęciu postępowania wystąpiono do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Białymstoku oraz Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Wysokiem Mazowieckiem o wydanie opinii co do potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko dla ww. inwestycji. Organy współdziałające wydały opinie, że dla planowanego przedsięwzięcia nie zachodzi konieczność przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko. W trakcie prowadzonego postępowania pojawiła się jednak znaczna ilość wniosków o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla tego typu przedsięwzięć. Mogą one przekroczyć łącznie 100 kW , a budowa elektrowni wiatrowych o takiej mocy , zgodnie z przepisami art. 15 ust. 2 pkt 3a/ i art. 10 ust. 2a/ ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, powinna się odbywać na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Miejscowy plan powinien więc określać tereny, na których dopuszczalny jest rozwój energetyki wiatrowej zgodnie z obowiązującą od dnia 25 września 2010r. nowelizacją ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, która dodatkowo zaostrzyła zasady lokalizacji tego typu obiektów. Zgodnie z nowymi przepisami przed uchwaleniem planu dopuszczającego lokalizowanie elektrowni wiatrowych należy zmienić studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Wszelkie postępowania w sprawie lokalizacji i budowy elektrowni wiatrowych, przed uchwaleniem odpowiednich zmian w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, oraz uchwaleniem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy odpowiednich w tym zakresie przepisów, jest przedwczesne. Pogląd ten znajduje potwierdzenie m.in. w stanowisku Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 marca 2012 r.. W 2009 r. została podjęta przez Radę Gminy Czyżew Osada uchwała o przystąpieniu do zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, w uzasadnieniu której przewidziano również wyznaczenie obszarów pod elektrownie wiatrowe, a w 2010 r. uchwała o przystąpieniu do sporządzenia planu miejscowego pod elektrownie wiatrowe na określonym obszarze. W związku z pojawieniem się nowych wniosków lokalizacyjnych pod budowę elektrowni wiatrowych zaszła uzasadniona potrzeba opracowania planu miejscowego na obszar całej gminy, co jest aktualnie czynione. Wnioskodawca złożył już 16 wniosków o wydanie decyzji środowiskowych na terenie całej gminy i nie sposób nie zauważyć, iż jego zamiarem jest stworzenie farmy wiatrowej składającej się z kilkunastu elektrowni wiatrowych. W tej sytuacji można mówić o jednym przedsięwzięciu, dla którego powinna zostać wydana jedna decyzja środowiskowa. Rodzaj i skala oddziaływania planowanego przedsięwzięcia jest znaczna i oczywistym byłaby konieczność sporządzenia raportu i przeprowadzenie oceny oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na środowisko. W trakcie postępowania pojawiły się również sprzeciwy i protesty lokalnej społeczności. Nie bez znaczenia dla ceny powyższego postępowania są również zapisy ustawy Prawo ochrony środowiska zobowiązujące do utrzymania równowagi przyrodniczej i racjonalnej gospodarki zasobami środowiska. Budowa elektrowni wiatrowych pozbawi właścicieli działek położonych w obszarze ich oddziaływania, przeznaczonych i faktycznie wykorzystywanych na cele rolnicze, możliwości dopuszczalnej zabudowy zagrodowej. Zatem wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach pod budowę elektrowni wiatrowych na tym etapie staje się niecelowe, ponieważ lokalizacje te mogą być sprzeczne z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i naruszać ład przestrzenny gminy.
Z decyzją nie zgodziła się Wikar Sp. z o.o. w Warszawie i złożyła odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łomży, zarzucając wydanie decyzji z naruszeniem obowiązujących przepisów, w tym:
- art. 80 ust. 2 ustawy z dnia 3.10.2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.)
- art. 55 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2006 r. Nr 129, poz. 902 ze zm.)
- art. 10 ust. 2a/ i art. 15 ust. 2 pkt 3a/ ustawy z dnia 27.03.2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ( Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.).
Wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze zważyło , co następuje:
Zaskarżona decyzja została wydana na podstawie art. 80 ust. 2 i art. 85 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach o oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.) w związku z § 3 ust. 1 pkt 6 lit.b/ rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko ( Dz. U. Nr 213, poz. 1397 ).
Planowane przedsięwzięcie zaliczane jest do kategorii przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, o których mowa w art. 59 ust. 1 pkt 2 ustawy, a więc zaliczane jest do tych przedsięwzięć, które wymagają przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, jeżeli obowiązek przeprowadzenia takiej oceny został stwierdzony na podstawie art. 63 ust. 1 ustawy, ponadto wskazane przedsięwzięcie jest wymienione w § 3 ust. 1 pkt 6 lit.b/ rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko , dla których zgodnie z art. 71 ust. 2 pkt 2 ustawy wymagane jest uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Zgodnie natomiast z przepisem art. 63 ustawy obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko lub jego brak stwierdza w drodze postanowienia organ właściwy do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.
Wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach następuje przed uzyskaniem m.in. decyzji o pozwoleniu na budowę, decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego, decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (art. 72 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy). Zgodnie z art. 73 ustawy postępowanie w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wszczyna się na wniosek podmiotu planującego podjęcie realizacji przedsięwzięcia, do którego winien on dołączyć odpowiednio dokumenty określone w art. 74 ustawy. Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach jest wydawana na koniec postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko i powinna odzwierciedlać wszystkie etapy : począwszy od złożenia wniosku, po uzgodnienia i opinie właściwych organów , analizę dołączonej do wniosku dokumentacji i konsultacje społeczne.
W tej sprawie organ I instancji wszczął na wniosek Wikar Sp. z o.o. w Warszawie indywidualne postępowanie dotyczące wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach na budowę pojedynczej elektrowni wiatrowej o mocy do 3,2 MW z pełną infrastrukturą techniczną wraz z podziemnymi urządzeniami służącymi do przesyłania energii elektrycznej do realizacji na działce nr 23/2 w obrębie Dąbrowa Nowa Wieś gmina Czyżew. Niezależnie od tego postępowania prowadzonych jest kilkanaście odrębnych postępowań o wydanie decyzji środowiskowych dla pojedynczych elektrowni wiatrowych na terenie całej Gminy Czyżew, z oddzielnych wniosków inwestora dla każdej z nich. Wobec tego każde z tych postępowań powinno zostać zakończone stosownie do art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego, dlatego argumenty i rozważania organu I instancji w kwestii powinności wydania jednej decyzji środowiskowej dla jednego przedsięwzięcia, a być może w związku z tym także obowiązku sporządzenia oceny oddziaływania na środowisko przedsięwzięcia mogącego znacząco wpłynąć na środowisko, uzasadniające decyzję odmowną tego organu dla przedmiotowego przedsięwzięcia, nie mogą być przedmiotem niniejszego postępowania odwoławczego i pozostają bez wpływu na to rozstrzygnięcie.
Dla inwestycji objętej zaskarżoną decyzją Burmistrz Czyżewa wystąpił do stosownych organów ( Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Białymstoku , Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Wysokiem Mazowieckiem) o wyrażenie opinii co do potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko i ewentualnego zakresu raportu. W aktach sprawy brak jest jednak postanowienia Burmistrza Czyżewa stwierdzającego potrzebę przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko lub brak takiej potrzeby, a wymaganego stosownie do art. 63 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy, po zasięgnięciu opinii ww. organów , i uwzględnieniu łącznie wskazanych w tym przepisie uwarunkowań.
Natomiast stosownie do art. 80 ust. 2 tej ustawy, powołanego w podstawie prawnej zaskarżonej decyzji właściwy organ wydaje decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach po stwierdzeniu zgodności lokalizacji przedsięwzięcia z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jeżeli plan ten został uchwalony. Nie dotyczy to decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wydawanej dla drogi publicznej, dla linii kolejowej o znaczeniu państwowym, dla przedsięwzięć Euro 2012, dla przedsięwzięć wymagających koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż kopalin, dla inwestycji w zakresie terminalu, dla inwestycji związanych z regionalnymi sieciami szerokopasmowymi, dla budowli przeciwpowodziowych realizowanych na podstawie ustawy z dnia 8 lipca 2010 r. o szczególnych zasadach przygotowania do realizacji inwestycji w zakresie budowli przeciwpowodziowych oraz dla inwestycji w zakresie budowy obiektów energetyki jądrowej lub inwestycji towarzyszących. Jest oczywiste, iż przepis ten odnosi się do sytuacji, w której w gminie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego został już uchwalony, czyli jest obowiązujący w dacie rozpatrywania sprawy. Gmina Czyżew nie posiada planu zagospodarowania przestrzennego. W takiej sytuacji przepis ten nie może stanowić samodzielnej podstawy prawnej decyzji o odmowie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. W związku z tym także nie zasługuje na uwzględnienie interpretacja organu I instancji dotycząca art. 10 ust. 2a/ i art. 15 ust.3 pkt 3a/ ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ( w ust. 2 nie ma pkt 3a/), że budowa urządzeń elektrowni wiatrowych o mocy powyżej 100 kW powinna się odbywać na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Te przepisy dotyczą uwarunkowań, które uwzględnia się w studium w trakcie jego opracowywania i w zależności od potrzeb, które następnie również w zależności od potrzeb określa się w planie miejscowym. W ocenie Kolegium z tych przepisów nie można wywieść wniosku o obowiązku sporządzenia planu miejscowego dla obszarów, na których rozmieszczone będą urządzenia wytwarzające energię z odnawialnych źródeł energii o mocy przekraczającej 100 kW.
Z kolei art. 85 ww. ustawy określa wymogi, jakim powinno czynić zadość uzasadnienie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, niezależnie od wymagań wynikających z przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. W przypadku gdy została przeprowadzona ocena oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko ( ust. 2 pkt 1 ), uzasadnienie powinno zawierać:
a) informacje o przeprowadzonym postępowaniu wymagającym udziału społeczeństwa oraz o tym, w jaki sposób zostały wzięte pod uwagę, i w jakim zakresie zostały uwzględnione uwagi i wnioski zgłoszone w związku z udziałem społeczeństwa,
b) informacje, w jaki sposób zostały wzięte pod uwagę i w jakim zakresie zostały uwzględnione:
– ustalenia zawarte w raporcie o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko,
– uzgodnienia regionalnego dyrektora ochrony środowiska oraz opinie organu, o którym mowa w art. 78,
– wyniki postępowania w sprawie transgranicznego oddziaływania na środowisko, jeżeli zostało przeprowadzone,
c) uzasadnienie stanowiska, o którym mowa w art. 82 ust. 1 pkt 4;
w przypadku gdy nie została przeprowadzona ocena oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko ( ust. 2 pkt 2 ) - informacje o uwarunkowaniach, o których mowa w art. 63 ust. 1, uwzględnionych przy stwierdzaniu braku potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko.
Przepis ten nie mógł zatem zostać zastosowany do wydania decyzji o odmowie ustalenia środowiskowych uwarunkowań w sytuacji, gdy Burmistrz Czyżewa nie podjął stanowiska w kwestii potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko lub braku tej potrzeby.
Nie jest natomiast zasadny zarzut Wikar Sp. z o.o. w Warszawie dotyczący naruszenia art. 55 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. prawo ochrony środowiska ( tekst jednolity z 2008r. Dz. U. Nr 25, poz.150 ze zm.), oraz jego uzasadnienie. Przepis ten stanowił , że „jeżeli z postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko wynika zasadność realizacji przedsięwzięcia w wariancie innym niż proponowany, organ administracji, za zgodą wnioskodawcy, wskazuje w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wariant dopuszczony do realizacji lub, w razie braku zgody wnioskodawcy, odmówi, w drodze decyzji, określenia środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia”, ale został uchylony z dniem 15 listopada 2008 r. (przez art. 144 pkt 9 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko - Dz. U. Nr.199 poz. 1227 ze zm.).
Wobec powyższego w ocenie Kolegium zaskarżonej decyzji odmawiającej wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla planowanego przez inwestora przedsięwzięcia nie można uznać za prawidłową.
Naruszenie prawa materialnego pozwala na stwierdzenie, że w sprawie naruszone zostały również przepisy art. 7, art. 77 § 1, art. 80 i art. 107 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego, nakładające na organy obowiązek wszechstronnego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego oraz należytego uzasadnienia podjętej decyzji, a wskazany wyżej konieczny do wyjaśnienia zakres sprawy ma istotny wpływ na jej wynik, co wypełnia przesłanki art. 138 § 2 K.p.a..
Mając na uwadze powyższe Samorządowe Kolegium Odwoławcze orzekło jak w sentencji.
Decyzja niniejsza jest ostateczna.
Strona ma prawo wniesienia skargi na tę decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku , pod zarzutem niezgodności jej z prawem. Skargę wnosi się za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łomży , w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia.
Przewodniczący : Anna Sadowska
Członkowie: Jadwiga Piaścik (spr.)
Janusz Krajewski
Ot r z y m u j ą:
1. Wikar Sp. z o. o.
ul. Nagodziców 16/8, 03-188 Warszawa
2. Pozostałe strony postępowania poprzez ogłoszenie
w BIP SKO w Łomży
3. Burmistrz Czyżewa
4. a / a
